Σελίδες

Σάββατο 29 Μαΐου 2021

Κάλεσμα - Μήνυμα του Στρατηγού Φράγκου Φ. για το δικαίωμα ψήφου των Ομογενών

 

Κάλεσμα - Μήνυμα του Στρατηγού Φράγκου Φ. για το δικαίωμα ψήφου των Ομογενών

Ελληνίδες και Έλληνες, 

Το Κοινό των Απανταχού Ελλήνων έκανε το πρώτο βήμα την 29 Ιούνιου 2016 για να συνενωθούμε πλέον ως ένα ενιαίο έθνος και να μην ξεχωρίζουν οι Έλληνες, που κατοικούν στην Ελλάδα από αυτούς, που κατοικούν στο εξωτερικό. 
 Κύρια επιδίωξή μας ήταν και είναι να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις ώστε οι Έλληνες του εξωτερικού να ασκούν το εκ του Συντάγματος αναφαίρετο δικαίωμά τους του εκλέγειν και εκλέγεσθαι ψηφίζοντας στους τόπους διαμονής τους. Επειδή όμως οι Ελληνικές Κυβερνήσεις δεν εξέτασαν ποτέ στο παρελθόν μια τέτοια προοπτική και ύστερα από την πρόσφατη απόρριψη του νομοσχέδιου του υπουργείου Εσωτερικών που αφορά την «άρση των περιορισμών για την εγγραφή στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους εκλογέων εξωτερικού» ούτε και σήμερα δείχνουν προθυμία για την υλοποίησή της.
Επιβάλλεται ο Ελληνισμός του Εξωτερικού των 20 και πλέον εκατομμυρίων να αποκτήσει ενιαία έκφραση πράγμα που θα μπορεί να επηρεάσει Πολιτικές και στην χώρα διαμονής των αλλά και την Μητέρα Πατρίδα. Η επιτυχία της ενιαίας αυτής έκφρασης απαιτεί τη δημιουργία, επιτέλους, ενός Σύγχρονου Ελληνικού Λόμπυ, όπου η Ελληνορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία να αποτελεί την κύρια έκφρασή του. 

"Αδελφοί Έλληνες και Ελληνίδες απανταχού της γης, της Κύπρου και της σκλαβωμένης Βορείου Ηπείρου:

Κατόπιν τούτου είναι αδήριτη ανάγκη να έχετε δικαίωμα ψήφου,ώστε να ασκείτε αυτό από τον τόπο κατοικία σας.Δηλαδή του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι σε εθνικές εκλογές, όπου και εάν διαβιείτε ανά την υφήλιο, εφόσον έχετε την ελληνική υπηκοότητα.

Υποχρέωση που βάσει του Συντάγματος, μετά την αναθεώρηση του έτους 2001 δεν θεσμοθετήθηκε εισέτι από όλες ανεξαιρέτως τις ελληνικές κυβερνήσεις, ως όφειλαν να είχαν πράξει.

Με την συνδρομή των Ελλήνων που διαβιούν στην αλλοδαπή καθίσταται φανερό ότι διευρύνεται το εκλογικό σώμα και μάλιστα με σας τα ξενιτεμένα αδέλφια μας, που πάλλεται η καρδιά σας από αγάπη για την πατρίδα, ενώ αναμφισβήτητα έχετε μεγαλύτερη ευαισθησία από "εμάς τους εντός των συνόρων" στα εθνικά θέματα και αγωνιάτε για το μέλλον, αλλά και την επιβίωση μας ως έθνους.

Η δική σας ενεργή μαζική συμμετοχή στα κοινά όχι απλά μας ενώνει, αλλά πλέον αποτελούμε μια συνεκτική υπολογίσιμη δύναμη με τα είκοσι εκατομμύρια και πλέον Ελλήνων και έτσι διασφαλίζουμε τα εθνικά μας δίκαια,όπως:

  • Κυπριακό.
  • Βορειοηπειρωτικό.
  • Προστασία ομογενών σε Κωνσταντινούπολη, Ίμβρο, Τένεδο, Οικουμενικό Πατριαρχείο Νέας Ρώμης και Κωνσταντινουπόλεως.
  • Αιγαίο
  • ΑΟΖ
  • Αιγιαλίτιδα Ζώνη.
  • Εθνικό Εναέριο Χώρο.

Αναλογισθείτε ότι, εάν ψήφιζαν οι Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό κανένα τουρκικό προξενείο δεν θα επηρέαζε το εκλογικό αποτέλεσμα και δεν θα εκλέγονταν μόνο μουσουλμάνοι βουλευτές στη Ροδόπη, με την ολέθρια πάντα συνδρομή των κομμάτων, που έγινε έτσι απλά, για ψηφοθηρικούς λόγους.

Δυστυχώς παρά τις προσπάθειες μας με την υπ' αριθμ. 5553/2019 το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών απέρριψε το αίτημα μας.



Της Πέπης Ραγκούση 

Ο Κώστας που τον είπαν Γκας

Ο Κώστας γεννήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1950 σε ένα νησί του Αιγαίου από αυτά που «διώχνουν» τα παιδιά τους. Οχι επειδή δεν τα αγαπούν αλλά επειδή δεν μπορούν να τα θρέψουν. Η πιο δυνατή ανάμνηση που έχει από τα παιδικά του χρόνια είναι εκείνο το μοναδικό ζευγάρι παπούτσι – αποφόρι από έναν μεγαλύτερο ξάδελφο – σε ένα περίεργο χρώμα που αργότερα έμαθε ότι το λένε μπορντό. Και η αγωνία να μην το φοράει πολύ συχνά και το χαλάσει. Αργότερα απέκτησε και άλλη μία. Το σκέτο ψωμί που του έδινε η μάνα του για προσφάι στο σχολείο. Κάποια παιδιά, πιο «πλούσια», έτρωγαν με το ψωμί τους και σαλάμι. Πόσο το λαχταρούσε τότε ο Κώστας. Αλλά ήταν περήφανος και, κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, έπεισε τον εαυτό του – και τους άλλους – ότι δεν του αρέσει το σαλάμι. Ακόμη δεν το τρώει. Κάθε φορά που βλέπει σαλάμι, νιώθει το σφίξιμο του παιδικού παράπονου στο στομάχι.

Δώδεκα ετών ήταν ο Κώστας – μόλις είχε ερωτευτεί μια συμμαθήτριά του – όταν ο πατέρας του αποφάσισε να μην παραδοθεί στη μοίρα του, φόρτωσε οικογένεια και όνειρα σε ένα καράβι και έφυγαν για τις ΗΠΑ. Τη θυμάται και εκείνη την ημέρα ο Κώστας. Να βλέπει το τοπίο του Πειραιά να μακραίνει και να μην ξέρει αν πρέπει να χαίρεται ή να λυπάται.

Δύσκολα τα πρώτα χρόνια σε έναν ξένο τόπο, με μια ξένη γλώσσα, με ξένους συμμαθητές – αυτοί ήταν που τον είπαν Γκας. Ο πατέρας του έκανε ό,τι δουλειά έβρισκε για να μην πεινάσει η οικογένεια (που, κάποιες φορές, πείνασε όπως πεινούσε και στο νησί). Σιγά σιγά κάπως βολεύτηκαν. Οχι σπουδαία πράγματα. Δεν γίνονται όλοι οι μετανάστες στις ΗΠΑ κροίσοι. Ο Κώστας - Γκας δεν σπούδασε. Επρεπε να δουλεύει μαζί με τον πατέρα του σε μια υποτυπώδη επιχείρηση που είχε στήσει, δεν έβγαινε αλλιώς. Παντρεύτηκε μια Ελληνίδα που κι αυτή είχε μεταναστεύσει οικογενειακώς στην Αμερική, έκαναν δύο παιδιά.

Ηταν 27 ετών όταν επέστρεψε για πρώτη φορά στο νησί του για διακοπές. Από τότε ορκίστηκε ότι θα κάνει το σκατό του παξιμάδι αλλά θα έρχεται κάθε χρόνο στην Ελλάδα. Δεν τα κατάφερνε πάντα. Αυτό που κατάφερε ήταν να πείσει τα παιδιά του να στήσουν στην πατρίδα τις δουλειές τους. Πριν από χρόνια αποφάσισε κι αυτός να γυρίσει, έμεινε περίπου μια τριετία, δεν πήγαν καλά τα πράγματα εδώ, ξαναγύρισε στις ΗΠΑ.

Ο Κώστας που τον είπαν Γκας είναι σήμερα 65 ετών. Εξακολουθεί να δουλεύει, στις ΗΠΑ, κι αυτός και η γυναίκα του. Εξάλλου, τα χρόνια της κρίσης χρειάστηκε να βοηθήσει τα παιδιά του να κρατήσουν τη δική τους επιχείρηση στην Ελλάδα. «Για να μην απολύσετε κόσμο» τους έλεγε «αυτά τα πέντε, δέκα στόματα που τρώνε ψωμί από εσάς».

«Για την ψήφο των Πορτοκάλος»

Στον Κώστα που τον είπαν Γκας – και στους χιλιάδες σαν κι αυτόν – οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και του ΜέΡΑ25 στέρησαν χθες το δικαίωμα να μπορεί να ψηφίσει από τον τόπο που μένει για τον τόπο από τον οποίον δεν «απομακρύνθηκε» ποτέ. Είναι αυτή η «ψήφος των Πορτοκάλος» όπως λένε κοροϊδευτικά οι οπαδοί τους συνδυάζοντας την καταψήφιση του νομοσχεδίου με το «My fat greek wedding». Δηλαδή, για χάρη του κομματικού εντυπωσιασμού, χλευάζουν μετανάστες.

Πανηγυρίζουν μάλιστα διότι θεωρούν ότι πρόκειται για την πρώτη κοινοβουλευτική ήττα του Μητσοτάκη. Μόνο που οι «νίκες» εις βάρος των ανθρώπων που τους είπαν Γκας, Μπιλ ή Τζορτζ είναι ήττες της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας.


Σχολιο:Φ.Κ

Επίλογος από τον τρελό του χωριού

Είχε κι αυτός συγγενείς που ξενιτεύτηκαν, από τη μικρασιατική καταστροφή μέχρι και τη δεκαετία του 70...και πριν μερικά χρόνια, ξενιτεύτηκε κι ένας ανηψιός του...όταν βούλιαξε ο στόλος με το όνομα Ελλάς, λόγω του ηθικού αναστήματος των "ναυάρχων" στα χρόνια του πλιάτσικου...

Για τους «ερυθρούς κνερ» το καταλαβαίνει, ταλιμπάν της δήθεν αριστεράς είναι, καθεστώς Βόρειας Κορέας είναι ο στόχος και ο σκοπός τους, ασχέτως αν τους καλοπληρώνει το "δημοκρατικό" καθεστώς που θέλουν να εξαφανίσουν για να στήσουν το μονοκομματικό φασιστικό σύστημα με τον ψευδεπίγραφο τίτλο "δικτατορία του προλεταριάτου" !!! αυτή η καραφλή καρικατούρα, που μεγάλωσε στα πούπουλα, σπούδασε σε ακριβά σχολεία του «Καραγκιοζιστάν» και του εξωτερικού, διπλοκαλοπαντρεύτηκε και διαβιεί σαν σταρ του Χόλιγουντ, τι σκ@τ@ έχει στο κρανίο και στην καρδιά και βγάζει τέτοια μαυρίλα, τοξικότητα, κακία και μίσος για τους Έλληνες εξωτερικού ? και "αγκαλιάζει" όλα τα αρπακτικά του Ισλάμ που εισβάλουν στη γονατισμένη χώρα μας για χρόνια τώρα ? γενικώς οι δήθεν αριστεροί, πόσο μίσος βγάζουν καθημερινά και ολούθε ?

Καλή λευτεριά

Αve

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου