Η Ιστορία του sofagate είναι παλαια και παράδοση των Σουλτάνων της Τουρκίας.. ( Γεωργιος Πετσοτας).

Το καψώνι του Τούρκου προέδρου στην πρόεδρο της Κομισιόν, έχει παράδοση 500 χρόνων, που οι ανιστόρητοι των Βρυξελλών και η Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν φαίνεται να αγνοούν, ή να μην θέλουν να γνωρίζουν. Δεν είναι τυχαίο ούτε παράλειψη του διπλωματικού πρωτοκόλλου, το ότι είχαν δύο αντί τρείς καρέκλες στην αίθουσα συναντήσεων. Χωρίς να παραβλέψουμε τη συμπεριφορά του Σαρλ Μισέλ.

Η ιστορία αυτή είναι στη σελίδα 32 ενός βιβλίου στη γαλλική γλώσσα "Λεξικό Εγκυκλοπαιδικό Ανεκδότων" Παρίσι 1929.

Παραθέτω:

Ένας πρέσβης του Κάρολου Ε΄ (Charles-Quint/Κάρολου Κουίντου 1550-1558), αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, κλήθηκε για διαβουλεύσεις από τον Σουλτάνο των Τούρκων Σουλεϋμάν.

 Όταν μπήκε στην αίθουσα των συναντήσεων, παρατήρησε ότι δεν υπήρχε κάθισμα για τον ίδιο, κάτι που δεν ήταν τυχαίο αλλά ηθελημένο θέλοντας να τον κρατήσουν όρθιο για να τον υποτιμήσουν. Αμέσως έβγαλε το πανωφόρι του, το πέταξε στο πάτωμα και κάθισε επάνω. 

Η ιστορία λέει πως στις διαπραγματεύσεις ήταν άψογος γεγονός που αναγνώρισε και ο τούρκος αυτοκράτορας. 'Οταν τελείωσε η συνάντηση σηκώθηκε και έφυγε χωρίς να πάρει το πανωφόρι του, ενώ όταν του το θύμισαν για να το πάρει, ο πρέσβης απήντησε : " οι Πρέσβεις του βασιλιά δεν συνηθίζουν να παίρνουν τα καθίσματα μαζί τους"

Η Τουρκία, ο μεγαλος «ασθενης» της Ευρώπης σύμφωνα με τους ιστορικούς του 19ου και 20ου αιώνα δεν έχει αλλάξει..

Η Γερμανίδα Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν, στη χώρα της οποίας ήταν αυτοκράτορας ο Κάρολος Κουίντος και ο "Κάρολος"-Σαρλ Μισέλ ο οποίος έχει το ίδιο επώνυμο με τον αυτοκράτορα Κάρολο Κουίντο, η χώρα του οποίου ανήκε στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και στην οποία είχε βασιλέψει ο Κάρολος Κουίντος, θα έπρεπε να είχαν διδαχτεί αυτά τα περιστατικά, όπως και οι πρέσβεις των χωρών της Ε.Ε. για να μην τους κάνουν οι τούρκοι τα ίδια χουνέρια που κάνουν εδώ και 500 χρόνια. Ιστορίες όπως αυτή αλλά και άλλες πολλές θα έπρεπε να διδάσκονται στις διπλωματικές ακαδημίες.

Τα χαιρετίσματά μου στην Ευρωπαϊκή και Ελληνική Διπλωματία, με τις υγείες τους και πάντα τέτοια.