Διαφωνία Παπάγου-Μεταξά....

 Σχόλιο Στρατηγού Φράγκου Φ.:

Όταν η ηγεσία είναι υπεύθυνη οδηγεί την Πατρίδα στη νίκη εναντίον κάθε εισβολέα..αυτό για τους σύγχρονους..

Ο γκουρού της στρατιωτικής/στρατηγικής τέχνης Σουν Τζού δήλωνε:

« Η στρατηγική χωρίς τακτική είναι ο πιο μακρύς δρόμος για την νίκη..ενώ

Η τακτική χωρίς στρατηγικη είναι απλά η φασαρία πριν την ήττα..»

Ο Στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος επισκέπτεται τον υπ’ αριθμ. 2 άνδρα του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου και στενού φίλου του Ι. Μεταξά, υφυπουργού Δημοσίας Ασφαλείας Κωνσταντίνου Μανιαδάκη.

   Ο Παπάγος, Αρχηγός του ελληνικού στρατού από το 1936, έφερε έναν μεγάλο χάρτη και τον άνοιξε πάνω στο γραφείο για να του ρίξει μια ματιά ο τελευταίος.

 

Ήταν σαφές ακόμα και για έναν αδαή στα στρατιωτικά θέματα ότι οι ιταλικές δυνάμεις είχαν λάβει επιθετική διάταξη στη νότια Αλβανία ενώ τα ελληνικά σύνορα ήταν στρατιωτικά απογυμνωμένα.

   Προσπαθούσε λοιπόν ο αρχηγός του στρατού μας να πείσει τον Μανιαδάκη να μιλήσει στον Μεταξά -γιατί ο ίδιος τον φοβόταν- να διατάξει άμεσα εθνική επιστράτευση πριν είναι αργά και μας πάρουνε φαλάγγι οι Ιταλιάνοι. 

   Και πρίν αποχωρήσει δήλωσε σε έντονο ύφος: «...Φαίνεται ότι ο Μεταξάς δεν έχει σκοπό να πολεμήσει και εγώ δεν εννοώ εις το τέρμα του στρατιωτικού μου βίου να κατηγορηθώ και να ατιμασθώ και δι’ αυτό παραιτούμαι».

   Ο Μανιαδάκης αν και πειραγμένος από το στυλάκι του Παπάγου φαίνεται να πείσθηκε από τα ορθά επιχειρήματά του και σχεδόν αμέσως έτρεξε στο Υπουργείο Εξωτερικών να βρει τον φίλο και προϊστάμενο του Μεταξά, να του μεταφέρει τις ανησυχίες του Αρχηγού ΓΕΣ. 

    Όταν τον βρήκε λοιπόν, αυτός τον διέκοψε αμέσως λέγοντάς του ότι θα τα πούνε στο βράδυ, όχι εκείνη τη στιγμή.

    Τότε λοιπόν το βραδάκι, γύρω στις 21.00, η limo του Προέδρου ανέβαινε στην Κηφισιά με τον οδηγό να έχει πίσω του παρέα τους δύο ισχυρότερους αυγουστιανούς. 

   Ξαφνικά ο Μεταξάς γυρνάει απότομα στον από 17ετίας φίλο του αρχίζοντας να ουρλιάζει. Ο Μανιαδάκης έμεινε κάγκελο, δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο πιστός του φίλος θα του μιλούσε έτσι. Άνοιξε το παράθυρο για να πάρει δήθεν αέρα κοιτώντας έξω αλλά παρατηρώντας με τις άκρες των ματιών του τις απειλητικές κινήσεις του Μεταξά που νόμιζε ότι θα του έμενε στον τόπο. 

   Ο υφυπουργός Ασφαλείας έμεινε ακίνητος και δεν αντέδρασε καθόλου και ο Μεταξάς έδωσε εντολή στον οδηγό να αλλάξει αμέσως κατεύθυνση, να τους πάει Πάρνηθα.

    Μετά από μια νεκρική παύση -που ο Μανιαδάκης θα θυμόταν για πάντα- ο Μεταξάς, καταϊδρωμένος και ταραγμένος είπε: «Εάν κάμω την επιστράτευσιν όπως μου ζητεί το ΓΕΣ, τούτο, πλην των άλλων, είναι βέβαιον ότι θα χρησιμοποιηθεί από τον Μουσολίνι και ως δικαιολογία της επιθέσεώς του εναντίον μας, και πανταχόθεν μου έχει υποδειχθή να αποφύγω την πρόκλησιν. 

    Το γνωρίζω ότι αν αποτύχει το σχέδιό μου θα κατηγορηθώ ως προδότης.

   Οι αναφορές και τα υπομνήματα του Αρχηγού ΓΕΣ θα είναι έγραφοι αποδείξεις, επί των οποίων θα θεμελιωθεί εναντίον μου φοβερά κατηγορία. 

    Έχω αδυνατίσει 11 κιλά, γυρίζοντας στο κρεβάτι μου σαν αρνί στη σούβλα, δια να λύσω το πρόβλημα του πως θα δυνηθεί κατά τρόπον έντιμον η μικρά Ελλάς να αμυνθή της ανεξαρτησίας της και της τιμής της. 

   Έχω βρει λύσιν η οποία όμως έχει τους κινδύνους της και γνωρίζω ότι εάν το σχέδιόν μου αποτύχη θα πληρώσω ακριβά.

 Θα είναι τόσον συντριπτικά τα εναντίον μου στοιχεία, ώστε θα παρασυρθούν και η γυναίκα μου και τα παιδιά μου και οι φίλοι μου να παραδεχθούν ότι εμπλόφαρα και δεν είχα σκοπόν να πολεμήσω πραγματικά.

     Θα προσέλθουν και πολλοί αυτόκλητοι μάρτυρες κατηγορίας, δια να ανατρέξουν εις τον παλαιόν διχασμόν και να εύρουν εκεί την εναντίον μου συκοφαντίαν, ως γερμανόφιλου, και να με κατηγορήσουν ότι εσκεμμένως άφηκα απροστάτευτα τα σύνορα. Επειδή όμως δεν έχω άλλο τρόπο να υπηρετήσω την Πατρίδα μου, παρά μόνον με το στρατηγικόν μου σχέδιον, είμαι αποφασισμένος, εάν αποτύχη να θυσιάσω και τη ζωήν μου και την τιμήν μου(…) Μανιαδάκη. αν αποτύχη, θα πληρώσεις και συ μαζί μου».

    Όταν λοιπόν επιτέθηκαν οι Ιταλοί στα τέλη Οκτωβρίου ήλπιζαν ότι θα έκαναν έναν περίπατο και δεν θα συναντούσαν σοβαρή αντίσταση, αλλά διαψεύστηκαν και αυτό γιατί η μπλόφα του Μεταξά λειτούργησε καθώς διέταξε μόνο τοπική επιστράτευση με ατομικές προσκλήσεις, έχοντας τοποθετήσει διακριτικά τις απαραίτητες δυνάμεις στις θέσεις που έπρεπε και όχι γενική επιστράτευση.

    Η στρατηγική χωρίς τακτική είναι ο πιο μακρύς δρόμος για τη νίκη. Η τακτική χωρίς στρατηγική είναι απλά η φασαρία πριν την ήττα. Αυτά έλεγε ο γκουρού της στρατιωτικής/στρατηγικής τέχνης Σουν Τζου και ο Iωάννης Μεταξάς, το γνώριζε καλά αυτό. Έτσι εξηγείται και η αμφιλεγόμενη -ως ένα σημείο-στάση του Παπάγου, ο οποίος από οτι φαίνεται, στην αρχή δεν πίστευε ότι η γραμμή άμυνας θα κρατούσε και στο μυαλό του είχε την δεύτερη γραμμή αμύνης Άραχθος-Μέτσοβο-Όλυμπος.