Αφήστε το Σίσι, κοιτάξτε τον Άσαντ

Σχόλιο Στρατηγού Φράγκου Φ.:

Εκ των έσω οι αποκαλύψεις για τη σύσταση Χαλιφάτου από τον Ερντογάν μέσω των Αδελφών Μουσουλμάνων σε Αίγυπτο- Τυνησία και κατ’ επέκταση στα κράτη του κόλπου...

Αξίζει μνειας η απάντηση του Καιρού στα κελεύσματα ΦΙΛΙΑΣ του Ερντογάν στον Πρόεδρο της Αιγύπτου Σίσι!!

Μετά από 8 χρόνια, ο Ερντογάν θέλει τώρα να κάνει ειρήνη με το Σίσι.

Σε απάντηση στις δηλώσεις του Ερντογάν και των υπουργών του, το Κάιρο επισκίασε τον «ενθουσιασμό» της Άγκυρας με μια γραπτή δήλωση. Στη δήλωση αναφέρεται: «Εάν η Τουρκία θέλει να κάνει ειρήνη μαζί μας, πρώτα θα πρέπει να δηλώσει ότι δεσμεύεται από το διεθνές δίκαιο, τις σχέσεις γειτονίας, την έννοια της κυριαρχίας των χωρών και τις απαιτήσεις ασφάλειας του Αραβικού έθνους και να σταματήσει να παρεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις των χωρών της περιοχής».

Εφημερίδα «Σοζτζιού» της 14 Μαρτίου 2021

  Hüsnü Mahalli

Αφήστε το Σίσι, κοιτάξτε τον Άσαντ

Ας ξεχάσουμε το BOP (Μεγάλο πρόγραμμα Μέσης Ανατολής), ας δούμε την Αραβική Άνοιξη.

Μετά την Αραβική Άνοιξη και μετά την έλευση στην εξουσία τη Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Τυνησία και την Αίγυπτο, μαζί μ’ αυτές τις δύο χώρες και οι χώρες του Κόλπου, η Τουρκία και δεκάδες Δυτικές χώρες άρχισαν να κινούνται μαζί στη Συρία.

Ο στόχος όλων ήταν «να ανατρέψουν τον δικτάτορα Αλεβίτη Άσαντ και να φέρουν τους Ισλαμιστές στην εξουσία στη Δαμασκό».

Αλλά από τότε που ξεκίνησαν τα γεγονότα στις 15 Μαρτίου 2011 και μέχρι τώρα, δεν έγινε αυτό που επιθυμούσε και το έργο του ΑΚΡ για το Χαλιφάτο και το Σουλτανάτο κατέρρευσε.

Πρώτα, οι στρατιωτικοί στην Αίγυπτο, ανέτρεψαν τη δύναμη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στις 3 Ιουλίου 2013.

Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ), η Σαουδική Αραβία, το Μπαχρέιν και το Κουβέιτ, έσπευσαν αμέσως για να βοηθήσουν τον Σίσι.

Οι Δυτικές χώρες, που ήθελαν κατά την Αραβική Άνοιξη να φέρουν τους Ισλαμιστές στην εξουσία, αναγνώρισαν επίσης το Σίσι.

Ο Πρόεδρος Ερντογάν και ο «μικρός» σύμμαχός του, το Κατάρ, ήταν πολύ θυμωμένοι με το Σίσι.

Τον Ιούνιο του 2017, οι χώρες του Κόλπου και η Αίγυπτος, με το που έκοψαν τις σχέσεις τους με το Κατάρ, η Τουρκία έστειλε στρατό στο Κατάρ και δημιούργησε βάση εκεί.

Και σαν να μην ήταν ικανοποιημένη μ’ αυτό, αργότερα η Άγκυρα ίδρυσε στρατιωτικές βάσεις στη Σομαλία, τη Λιβύη και το Ιράκ.

Πολλές Δυτικές χώρες, μαζί με τις χώρες της περιοχής κατηγόρησαν την Άγκυρα ότι ακολουθούσε «επεκτατικές πολιτικές» και μπήκαν σε διαμάχη με την Άγκυρα.

Ο Ερντογάν, τον οποίο δεν του ένοιαζαν όλα αυτά με την πάροδο του χρόνου, κατηγορεί το Σίσι με τις βαρύτερες εκφράσεις και έδωσε και δίνει απεριόριστη βοήθεια για κάθε θέμα στη Μουσουλμανική Αδελφότητα, που έφυγε από την Αίγυπτο.

Τηλεόραση, ραδιόφωνο, ιστότοποι και εμπορικές δραστηριότητες της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, βρίσκονται στην Κωνσταντινούπολη.

Το σύμβολο της Ράβιας του Ερντογάν, είχε γίνει το σύμβολο των ισλαμιστών.

Μετά από 8 χρόνια, ο Ερντογάν θέλει τώρα να κάνει ειρήνη με το Σίσι.

Σε απάντηση στις δηλώσεις του Ερντογάν και των υπουργών του, το Κάιρο επισκίασε τον «ενθουσιασμό» της Άγκυρας με μια γραπτή δήλωση. Στη δήλωση αναφέρεται: «Εάν η Τουρκία θέλει να κάνει ειρήνη μαζί μας, πρώτα θα πρέπει να δηλώσει ότι δεσμεύεται από το διεθνές δίκαιο, τις σχέσεις γειτονίας, την έννοια της κυριαρχίας των χωρών και τις απαιτήσεις ασφάλειας του Αραβικού έθνους και να σταματήσει να παρεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις των χωρών της περιοχής».

Ενδιαφέρον !

Εάν αυτή είναι η στάση της Αιγύπτου, πώς δίνουν ο Ερντογάν και οι υπουργοί του, τόσο θερμά μηνύματα ?

Με βάση τη δήλωση, οι επιθυμίες του Καΐρου είναι σαφείς.

Εάν το Κάιρο έχει λάβει μια τέτοια στάση και η Άγκυρα μοιράζει γαλάζιες χάντρες, τα ΗΑΕ και η Σαουδική Αραβία, θα έχουν παρόμοια στάση. Εάν δεν υπάρχει κάποιο άλλο παιχνίδι και ο Ερντογάν δεν εγκαταλείψει τις υπάρχουσες πολιτικές του, η Άγκυρα δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα από τις τελευταίες της προσπάθειες.

Εκτός από το Κατάρ, αυτό που όλοι θέλουν από την Άγκυρα, είναι να εγκαταλείψει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και τις άοπλες και ένοπλες ισλαμικές οργανώσεις.

Μπορεί να γίνει?

Δεν νομίζω.

Διότι, όπως όλοι γνωρίζουν, ο Ερντογάν δεν εγκαταλείπει εύκολα τις προσπάθειές του να εξισλαμίσει την κοινωνία και το κράτος, ανάλογα με τις προτιμήσεις της εξωτερικής του πολιτικής.

Οι απότομες στροφές U (180 μοίρες) μπορεί να είναι εύκολες στο εξωτερικό, αλλά στο εσωτερικό αυτές οι απότομες στροφές είναι πολύ δύσκολες, αν όχι αδύνατες.

Δεν ξέρω τι να πω, αλλά φαίνεται ότι η δουλειά της Άγκυρας είναι πολύ δύσκολη.

Ακόμα κι αν συμβιβαστεί με την Αίγυπτο και τις άλλες χώρες, η δουλειά της Άγκυρας δεν είναι εύκολη στη Συρία.

Ακόμα κι αν κάνει ειρήνη με το Σίσι, είναι πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο, ο Ερντογάν να αποκαλέσει ξανά τον Έσεντ, Άσαντ.

Γνωρίζοντας αυτό οι Ρώσοι, φαίνεται ν’ αναζητούν νέες λύσεις εμπλεκόμενοι σ’ αυτή την υπόθεση.

Στο τέλος αυτού του δρόμου, η Τουρκία θ’ αποσύρει τα στρατεύματά της από τη Συρία, θα διακόψει την κάθε είδους υποστήριξη και τις αποδοχές των ενόπλων ομάδων που μάχονται εναντίον του κράτους της Συρίας, θα επιλύσει το θέμα του Ιντλίμπ και μαζί με τον Άσαντ θα εξαλείψει τον κίνδυνο του PYD / YPG / PKK, που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ.

Και το πιο σημαντικό, θα στείλει τους πρόσφυγες στις χώρες τους.

Θα το κάνει ?

Απ’ ότι φαίνεται, όχι.

Εάν ναι, τότε τι είμαστε μετά από 10 χρόνια (χάσιμο χρόνου).

Ποιος θα λογοδοτήσει για τα τόσα λάθη που έγιναν και πώς ?

Χωρίς να εγκαταλείψει το βάλτο στη Συρία, η Άγκυρα δεν μπορεί να βρει λύση σε οποιοδήποτε από τα υπάρχοντα προβλήματά της και παρά τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, δεν μπορεί να εφαρμόσει τα δικά της σχέδια.

Όλοι βλέπουν ότι ο Ερντογάν βρίσκεται σε μια δύσκολη κατάσταση τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό, αλλά λόγω της σημασίας της, δεν παραμελεί την Τουρκία.

Η προσπάθεια της Άγκυρας να συμφιλιωθεί με την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία, τα ΗΑΕ και το Ισραήλ, είναι το αποτέλεσμα της «πολύτιμης μοναξιάς» της.

Το AKP, το οποίο ξεκίνησε λέγοντας «μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες», τώρα πλέον θυμήθηκε τους γείτονες που μηδένισε και προσπαθεί να σώσει την κατάσταση.

Είναι χρήσιμο ?

Εάν ο Ερντογάν, γίνει ο Ερντογάν πριν από το 2011, θα είναι χρήσιμο, διαφορετικά όχι.

Δεν θα πρέπει πλέον να χάσουμε άλλη μια δεκαετία.

Αυτή τη φορά το κόστος θα είναι πολύ βαρύ.