Στα τέλη του 18ου αιώνα, παραμονές της Ελληνικής Επανάστασης, δρούσαν στον ελλαδικό και τον ευρύτερο βαλκανικό χώρο πλήθος ενόπλων ομάδων, οι οποίες αποτελούνταν συνήθως από χριστιανούς αλλά και μουσουλμάνους σε κάποιες περιπτώσεις, οι οποίες αμφισβητούσαν εμπράκτως την οθωμανική κυριαρχία σε ορισμένες περιοχές της αυτοκρατορίας. Η εθνοτική ή άλλη σύνθεση αυτών των ομάδων είναι ένα ζήτημα περίπλοκο, απλώς αναφέρουμε εδώ ότι στην περίπτωση του ελλαδικού χώρου, εκτός από τους Έλληνες Χριστιανούς, οι Αρβανίτες, οι Αλβανοί αλλά και ανυπότακτοι Μουσουλμάνοι, συγκροτούν κι αυτοί αμιγή ή μεικτά μισθοφορικά σώματα, καθώς και ισχυρές κλέφτικες ομάδες. Οι ένοπλοι αυτοί καταγράφονται συνήθως στην ιστοριογραφία και τις πηγές ως δίδυμο: κλέφτες και αρματολοί. Ως κλέφτες εννοούνται τα μέλη ένοπλων ομάδων με στοιχειώδη οργάνωση και ιεραρχία, που επιδίδονται σε διάφορες “παράνομες” δραστηριότητες όπως ληστείες, απαγωγές, “προστασία” ολόκληρων περιοχών, επιθέσεις σε ταξιδιώτες, επιδρομές κ.λ.π. Η σχέση τους με τους ντόπιους πληθυσμούς εξαρτάται κάθε φορά από τα τοπικά δίκτυα εξουσίας, τα συγγενικά δίκτυα, τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε περιοχής και τις εκάστοτε περιστάσεις.
Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο στην ιστοσελίδα:eranistis.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου