Η συμβολή των Ιερών Μονών της περιοχής μας στην Επανάσταση του 1821

 🇬🇷1821-2021🇬🇷

Φράγκος Φ.:ΑΝΤΙ ΣΧΟΛΙΟΥ παρατίθεται η Ομολογία Στρατηγού Μακρυγιαννη

«Οι καημένοι οι καλόγεροι, οπού αφανίστηκαν εις τον αγώνα… οπού αυτά τα μοναστήρια ήταν τα πρώτα προπύργια της απανάστασής μας. Ότι εκεί ήταν και οι τζεμπιχανέδες [πυριτιδαποθήκες] μας κι’ όλα τα αναγκαία του πολέμου· ότ’ ήταν παράμερον και μυστήριον από τους Τούρκους. Και θυσίασαν οι καημένοι οι καλόγεροι και σκοτώθηκαν οι περισσότεροι εις τον αγώνα… και ζούσαν μαζί τους τόσοι φτωχοί κι έτρωγαν ψωμί...

...και βρίζουν, οι πουλημένοι εις τους ξένους, και τους παπάδες μας, οπού τους ζυγίζουν άναντρους και απόλεμους. Εμείς τους παπάδες τούς είχαμε μαζί εις κάθε μετερίζι, εις κάθε πόνον και δυστυχίαν. Όχι μόνον διά να βλογάνε τα όπλα τα ιερά, αλλά και αυτοί με ντουφέκι και γιαταγάνι, πολεμώντας ωσάν λεοντάρια...».

Απομνημονεύματα Μακρυγιάννη

Στα μαύρα χρόνια της τουρκοκρατίας η Εκκλησία αποτέλεσε στοιχείο ενοποιητικό και διαμορφωτικό της Ελληνικής ταυτότητας. Τέλεσε τη δική της «αρτοκλασία», προσφέροντας ως άρτους τα σώματα των Ιεραρχών της, των Ιερέων της, των Ιερομονάχων της και των Μοναχών της.

Είναι χαρακτηριστική και η σχετική ομολογία του στρατηγού Μακρυγιάννη για την τεράστια προσφορά των Μοναστηριών στον αγώνα: «...Τα μοναστήρια ήταν τα πρώτα προπύργια της επανάστασής μας... Οι περισσότεροι καλόγεροι σκοτώθηκαν εις τον αγώνα». Επίσης, είναι χαρακτηριστικό ότι ο Υψηλάντης ξεκίνησε τον απελευθερωτικό του αγώνα από την εκκλησία. Μέσα στον Ιερό Ναό των Τριών Ιεραρχών του Ιασίου έλαβε το πολεμικό ξίφος από το Μητροπολίτη Μολδαβίας Βενιαμίν Κωστάκη, ο οποίος ευλόγησε και τη σημαία του αγώνα του. Η Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν το Άλφα και το Ωμέγα για το υπόδουλο γένος.

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο στην ιστοσελίδα:www.proustianitissa.gr