Πρωτόκολλο της Κέρκυρας

 

Το Πρωτόκολλο της Κερκύρας στη Σύγχρονη πραγµατικότητα του Δρ. Θαλή Μυλωνά.

Προέδρου του Ινστιτούτου Διαβαλκανικών Σχέσεων

[NGO, µε Συµβουλευτικό ρόλο στο ECOSOC του ΟΗΕ]

 

Η διαχείρηση [των Κυβερνητικών  παραγόντων],  των τελευταίων τραγικών γεγονότων στη Βόρειο Ηπειρο, µε τη δολοφονία του Κων/νου Κατσίφα , αποδεικνύει για άλλη µια φορά, πόσο άσχετοι, άνίκανοι, αδιάβαστοι και επικίνδυνοι, για τα εθνικά µας συµφέροντα, είναι οι κυβερνώντες σήµερα τη χώρα µας.

Κατόπιν τούτου και εν συνεχεία του άθρου µου, για το Βορειοηπειρωτικό Πρόβληµα, που αποτελεί ιερό και απαράγραπτο δικαίωµα της Ελλάδας, όπως είχε διακηρύξει ο Γεώργιος Παπανδρέου

–ο Πρωθυπουργός της Απελευθέρωσης- φέρνω σήµερα στη δηµοσιότητα και αναλύω , για την ενηµέρωση του Ελληνικού λαού ,

  το  Πρωτόκολλο  της  Κερκύρας  ,  που  διέπει  και  κατοχυρώνει  το

   Αυτονοµικό καθεστώς της Εθνικής µας  µειονότητας, που υπογράφτηκε µετά τον νικηφόρο Αγώνα των Βορειοηπειρωτών..

Το Πρωτόκολλο της Κερκύρας, είναι µία πολυµελής  διεθνής συµφωνία, η οποία προέκυψε µετά από τους σκληρούς και νικηφόρους αγώνες των Βορειοηπειρωτών και την ανακήρυξη της Αυτονοµία του , που ανάγκασε τις Ευρωπαϊκές Δυνάµεις και τη Διεθνή Επιτροπή Ελέγχου που συγκροτήθηκε από τους Προξένους των Μεγ. Δυνάµεων , µαζί µε τους εκπροσώπους της Αλβανίας, και των Βορειοηπειρωτών να το υπογράψουν στις 17 Μαΐου 1914 στην Κέρκυρα.

Το Πρωτόκολλο της Κερκύρας, κατά την γνώµη  µου,  είναι  έγκυρο και ισχυρό ακόµη και σήµερα και τούτο γιατί µια πολυµελής διεθνή συµφωνία για να καταργηθεί, σύµφωνα µε το διεθνές δίκαιο, πρέπει να συντρέξουν οι κάτωθι προυποθέσεις. 1] Να έχει  υπάρξει  νεώτερη συµφωνία, που να την τροποποιεί η να την καταργεί. 2] Να έχει συντελεστεί η πλήρωση όρου η προθεσµίας, µετά την πάροδο της οποίας  να επέρχεται η λήξη της, πλην όµως κάτι τέτοιο δεν προβλέφθηκε, ούτε υπήρξε.  3] Να υπάρχει πρόβλεψη για ηµεροµηνία λήξεώς της, πράγµα   που θα ήταν αδύνατο να υπάρξει, αφού άναφέρεται σε ανθρώπινα δικαιώµατα και 4] Να υπήρξε νόµιµη καταγγελία, προς ένα έκαστο των υπογραψάντων µελών και σχετική Απόφασή τους, περί της εγκυρότητάς  της η όχι  και αναγγελία της στην  ΚΤΕ  και σήµερα στον   ΟΗΕ, που είναι ο διάδοχός της ,γεγονός το οποίο δεν προυπήρξε κτλ.

Η Αλβανία µε την υπογραφή και αποδοχή της του  Πρωτοκόλλου  της Κερκύρας,  ανέλαβε  διεθνείς  νοµικές  υποχρεώσεις  και  εγγυήθηκε το σεβασµό και την εφαρµογή τους, σύµφωνα µε τους διεθνείς συµβατικούς και εθιµικούς κανόνες [pacta sunt servanda].

Το πρωτόκολλο της Κερκύρας προβλέπει τα δικαιώµατα και τις ελευθερίες της Ελληνικής µειονότητας στην Βόρειο Ήπειρο και µάλιστα των δύο µεσηµβρινών Νοµών στους οποίους υπάγονται οι επαρχίες, Αγίων Σαράντα, Δέλβινου, Αργυροκάστρου, Τεπελενίου, Πρεµετής, Πωγωνίου, Λεσβικίου, Ερσέκας κτλ. για τις οποίες προβλέπεται τοπική αυτοδιοίκηση και οργάνωση της περιοχής κατ’ αναλογία του πληθυσµού, ελεύθερη                   άσκηση    της    ορθόδοξης    θρησκευτικής    πίστεως, την αναγνώριση                       της Ελληνικής γλώσσας ως επίσηµης , διατήρηση των Ελληνικών Κοινοτήτων, των Ιδρυµάτων τους και της περιουσίας τους, ελεύθερη εκπαίδευση µε ιδιωτικά σχολεία, στα οποία η διδασκαλία θα γίνονταν            αποκλειστικά στην ελληνική γλώσσα, συγκρότηση τοπικής χωροφυλακής   από   τον   αυτόχθονα  ελληνικό  πληθυσµό,                   τελωνεία, δικαιοσύνη                       κτλ.  που  όλα  µαζί  τα  δικαιώµατα  αυτά,                 συνθέτουν το καθεστώς της Αυτονοµίας, την οποία εγγυήθηκαν και οι Δυνάµεις που ίδρυσαν την Αλβανία στη Συνδιάσκεψη του Λονδίνου, σύµφωνα µε το

άρθρο 13 του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας . (δηλ. η Γερµανία, η Τουρκία,   η Αυστρία, η Ουγγαρία, η Γαλλία, η Μεγάλη Βρετανία και η Ιρλανδία και η Ρωσία).

Η Αλβανία επίσης, προκειµένου να γίνει µέλος της Κοινωνίας των Εθνών, στις 2/10/1922, προέβη ενώπιον της Γεν. Συνελεύσεώς της σε Δήλωση, µε την οποία ανέλαβε την διεθνή υποχρέωση και εγγυήθηκε  να σεβαστεί και να διασφαλίσει, τα µειονοτικά δικαιώµατα της Ελληνικής µειονότητας, σύµφωνα µε το άρθρο 1ο της Δήλωσής της, το οποίο ορίζει ότι : «Αι εν τη παρούσει [ δηλ. στην παρούσα Δήλωση ] περιεχόµεναι διατάξεις θέλουσι αναγνωριστεί ως θεµελιώδεις νόµοι εν Αλβανία και ότι ουδείς νόµος, ουδείς κανονισµός, ουδεµία επίσηµος ενέργεια θα είναι εις σύγκρουσιν προς τας διατάξεις ταύτας και  ούτε  θα υπερισχύσωσι τούτων, ούτε τώρα ούτε εις το µέλλον». Δηλ. η υποχρέωση αυτή της Αλβανίας έχει  επαυξηµένη  διεθνή  νοµική  ισχύ,  δηλ. είναι υποχρεωτικής εφαρµογής jus gogens και υπερισχύει έναντι οιουδήποτε εσωτερικού Νόµου η Κανόνα της Αλβανίας, ακόµη και του Συν/τός της.

Ως εκ τούτου, π.χ. ο Νόµος της Αλβανίας, για διοικητικές και εδαφικές µεταρρυθµίσεις, ελέγχεται ως παράνοµος , στις προβλέψεις του εκείνες ,που έρχονται σε αντίθεση µε τις εγγυηµένες προβλέψεις του Πρωτοκόλλου , που υπερισχύουν έναντι όλων των Νόµων ακόµη και του Συν/τος της Αλβανίας, σύµφωνα µε το άρθρο [1] της Δήλωσης  της Ενώπιον της ΚΤΕ και σήµερα ενώπιον του ΟΗΕ.

Η Δήλωση αυτή της Αλβανίας ενώπιον της ΚΤΕ , εκτός του ότι περιελάµβανε οµοίως, πολιτικά, θρησκευτικά, αστικά και γλωσσικά δικαιώµατα της Ελληνικής µειονότητας, τα οποία µαζί µε το Πρωτόκολλο της Κερκύρας διεύρυναν και ολοκλήρωναν την προστασία της, όριζε στο άρθρο 7 αυτής ότι΄. < Εν περιπτώσει διχογνωµίας εις ζητήµατα νοµικά   ή πραγµατικά άφορώντα εις τα άρθρα ταύτα, µεταξύ της Αλβανίας και

µιας οιασδήποτε των Δυνάµεων, µέλους της ΚΤΕ , θα έχει διεθνή χαρακτήρα και θα υποβάλλεται, εάν το ζητήσει το έτερον µέρος, εις το Διαρκές Δικαστήριο Διεθνούς Δικαιοσύνης >,δηλ. σήµερα στο Δ.Δ. της Χάγης.

Οι ανωτέρω υποχρεώσεις της Αλβανίας απέναντι στην ΚΤΕ θα  πρέπει να πούµε ότι εκχωρήθηκαν  στον ΟΗΕ, σύµφωνα µε την από το  έτος 1945 Απόφασή για τη διάλυσή της

Παρόλα αυτά η Αλβανία δεν προχώρησε στο σεβασµό και στην εφαρµογή των διεθνών της υποχρεώσεων , αλλά απεναντίας συνέχισε την παραβίασή τους, και µε τροπολογία του Συντάγµατός της το 1925 , παραβίασε το Πρωτόκολλο της Κερκύρας και κατάργησε το δικαίωµα της Ελληνικής ορθόδοξης µειονοτικής κοινότητας, να έχει Ελληνικά Σχολεία,

µε συνέπεια το 1925 ενώ λειτουργούσαν 78 Ελληνικά Σχολεία, το 1932

µειώθηκαν σε 10 και στη συνέχεια το 1933 δεν λειτουργούσε κανένα Ελληνικό Σχολείο στην Αλβανία.

Εν όψει της παραβίασης αυτής, οι Έλληνες πατριώτες της Βορείου Ηπείρου, κινητοποιήθηκαν και διαµαρτυρήθηκαν έντονα, πλην όµως η Αλβανία αρνήθηκε να αποκαταστήσει τα πράγµατα και να συµµορφωθεί µε τις συµβατικές της υποχρεώσεις .

Κατόπιν τούτου, οι Έλληνες απηύθυναν στις 21/1/1934 Αναφορά προς το Γεν. Γραµµατέα της ΚΤΕ στη Γενεύη, την οποίαν υπέγραψαν περίπου 30.000 άτοµα, στην οποίαν περιέγραψαν όλες τις παραβιάσεις των δικαιωµάτων τους, από την Αλβανική Κυβέρνηση . Στην αναφορά τους αυτή απάντησε η Αλβανική Κυβέρνηση µε ψευδείς ισχυρισµούς.

Στις Αλβανικές ψευδολογίες απάντησε ο εκπρόσωπος της Ελλάδος στη Χάγη, µε υπόµνηµα που υπέβαλε στο Διαρκές Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης, στο οποίο ανέφερε αναλυτικώς τις απόψεις της Ελλάδος.

Μετά ταύτα το Δικαστήριο προχώρησε στην έκδίκαση της υπόθεσης κατ΄ αντιδικία και απεφάνθη, δικαιώνοντας την Ελληνική θέση και

υποχρεώνοντας   την  Αλβανική  Κυβέρνηση  να  αναλάβει  τα αναγκαία

µέτρα για την αποκατάσταση, ανοικοδόµηση και συντήρηση των αφιερωµένων στην Χριστιανική λατρεία, στην Εκπαίδευση, στα Σχολεία κτλ. και ότι άπαντες οι ανήκοντες σε µειονότητες, εθνικές, φυλετικές,                     θρησκευτικές,    γλώσσης,    θα    πρέπει    του    λοιπού να απολαµβάνουν της αυτής µεταχείρισης, και µάλιστα µε την εγγύηση της ΚΤΕ,   υποχρεώνοντας   έτσι   την   Αλβανία   να   συµµορφωθεί,   προς   τις

υποχρεώσεις της, σύµφωνα µε το Πρωτόκολλο της Κερκύρας.

Το 1944 όµως, µετά το τέλος του Β΄ Παγκοσµίου Πολέµου, το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο δηλ. το Κοµµουνιστικό κόµµα του  Εµβέρ Χότζα, αφού διέλυσε κάθε άλλη αντιστασιακή οργάνωση και

µάλιστα την ΜΑΒΗ που ήταν Ελληνική Αντιστασιακή Οργάνωση, των Βορειοηπειρωτών και δολοφόνησε τον ηγέτη της ήρωα Σαχίνη και στη συνέχεια τον τ. Πρωθυπουργό της Αλβανίας Κώτσια Κότα και τους  λοιπούς αντιπροσώπους των πολιτικών κοµµάτων, που είχαν έρθει στην Ελλάδα εν όψει της αναχώρησης των Γερµανών και ζητούσαν την ένωση της Αλβανίας µε την Ελλάδα, κατέλαβε την εξουσία και στην Συνέλευσή της Πρεµετής, κατήγγειλε εντελώς αυθαίρετα και παράνοµα βέβαια, όλες τις διεθνείς συµφωνίες που είχε υπογράψει το προηγούµενο καθεστώς και φυσικά και το Πρωτόκολλο της Κερκύρας .

Η καταγγελία όµως αυτή , είναι άκυρη  και  ανίσχυρη  [null  and void] και δεν µπορεί να έχει νόµιµα αποτελέσµατα, κατά το διεθνές δίκαιο, καθ΄όσον η πολυµελής Συµφωνία του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας που υπέγραψε η Αλβανία µαζί  µε τις άλλες χώρες και η Δήλωσή της στην   Γεν. Συνέλευση της Κοινωνίας των Εθνών [ΚΤΕ] έχoυν την έννοια και το χαρακτήρα της συνθήκης, είναι ισχυρές και νόµιµες και δεν καταργούνται µονοµερώς µε παράνοµες καταγγελίες των οιονδήποτε Κυβερνήσεων, εάν δεν έχουν προυπάρξει οι κατά το διεθνές δίκαιο απαιτούµενες προυποθέσεις, όπως αναφέραµε ήδη  η  άλλως  εφόσον δεν έχει επέλθει η ριζική µεταβολή των συνθηκών, σύµφωνα µε το διεθνή κανόνα, rebus sic stantibus, τις οποίες είχαν λάβει υπόψη τους κατά την υπογραφή της συµφωνίας,  όπως  προβλέπεται  στη  Συµφωνία της Βιέννης του 1981, περί της ερµηνείας των διεθνών συνθηκών, που ορίζει ότι, 1]η αλλαγή των συνθηκών να  έχει  θεµελιώδη χαρακτήρα 2]η αλλαγή αυτή να µην είχε προβλεφθεί όταν υπογραφόταν η συµφωνία 3] οι νέες συνθήκες να αποτελούν βασική προυπόθεση της συναίνεσης, για την δέσµευσή τους 4] η επίδραση της αλλαγής να καθιστά αδύνατη τη ικανότητα τήρησης της συµφωνίας   και 5] οι υποχρεώσεις να ήταν προβληµατικές και να µην έχουν εκτελεστεί, λόγω της αδυναµίας εκτελέσεώς των .

Στο σηµείο αυτό θα ήθελα να σηµειώσω ότι, όταν λέµε βασική ανατροπή των συνθηκών rebus sic stantibus για την ανατροπή, αναθεώρηση η τροποποίηση µια διεθνούς συµφωνίας, εννοούµε ότι αυτή η ριζική µεταβολή θα πρέπει να έχει σχέση και να αφορά την

µειονότητα π.χ. εάν η µειονότητα ήταν θρησκευτική και άλλαξε πίστη η αναχώρησε και έπαυσε να ζει στη συγκεκριµένη περιοχή η εξολοθρεύτηκε κτλ. αλλά και τότε δεν µπορούµε να πούµε, όλως αυθαιρέτως, ότι επήλθε ριζική µεταβολή των συνθηκών, αλλά θα πρέπει να τηρηθεί η νόµιµος διαδικασία παραποµπής του θέµατος, ενώπιον του Δ.Δ. για να κριθεί και να διακηρυχθεί µε Απόφασή του η επελθούσα ριζική µεταβολή και κατ΄επέκταση   η λήξης η τροποποίηση

της συµφωνίας .

Τα δεδοµένα όµως, όπως η προσφυγή της Ελλάδος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα Ελληνικά Σχολεία που  έγινε  το 1935,  δηλ µετά τους Βαλκανικούς πολέµους και τον Α΄ Παγκόσµιο Πόλεµο, απέδειξαν ότι δεν ετέθη θέµα εγκυρότητας η ισχύος της του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας, που αποτελεί  δεδικασµένο [προηγούµενο] , έτσι και σήµερα δεν µπορεί να τεθεί θέµα ισχύος η εγκυρότητας του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας, λόγω του Β΄

Παγκοσµίου Πόλεµου κτλ. όπως ισχυρίζονται κάποιοι αντιθέτως σκεπτόµενοι.

Άλλωστε η νοµική προσωπικότητα µιας χώρας και οι νοµικές  της υποχρεώσεις , όπως έχει επιβεβαιωθεί και από το Διεθνές Δικαστήριο, δεν τελειώνει αλλά συνεχίζεται, σύµφωνα µε το διεθνές συµβατικό και εθιµικό δίκαιο, αδιάφορα από τις τυχόν πολεµικές αναµετρήσεις η οποιεσδήποτε καθεστωτικές ή κυβερνητικές αλλαγές,

µιας χώρας. Διαφορετικά όλες οι Ευρωπαικές συµφωνίες που είχαν υπογραφεί   πριν   από   τον   Β   ΄παγκόσµιο   πόλεµο   και   αφορούσαν τις

µειονότητες που ζουν στις διάφορες χώρες , θα είχαν λήξει και θα είχαν αλλάξει τελείως το χάρτη της Ευρώπης και εις απόδειξη του λόγου το ασφαλές,  σας αναφέρω ότι, α] Οι Ελληνοτουρκικοί πόλεµοι  του 1897,   του 1912/13 και του 1920 δεν κατήργησαν τις µεταξύ τους υπάρχουσες  συµφωνίες . β] Ο Ιταλο-Τουρκικός πόλεµος του 1911 δεν ακύρωσε τις υπάρχουσες µεταξύ τους συµφωνίες και τέλος γ] Οι υφιστάµενες συµφωνίες   µεταξύ   των   Ευρωπαικών   χωρών   για   την   προστασία των

µειονοτήτων που ζουν π.χ. στην Πολωνία, Αυστρία, Τσεχοσλοβακία, Βουλγαρία, Ρουµανία, Ουγγαρία, Τουρκία- Ελλάδα κτλ.  επανήλθαν  σε ισχύ µετά τον πόλεµο, ενώ και νέες συµφωνίες υπογράφτηκαν υπό την αιγίδα του ΟΗΕ..

Τέλος αναφέρω, για τους αριστερο-φρονούντες ότι και ο Λένιν,  όταν κατέλαβε την εξουσία στη Ρωσία, µετά την  Οκτωβριανή  Επανάσταση του 1917, δήλωσε, ότι θα σεβαστεί τις διεθνείς συµφωνίες   που είχαν υπογράψει οι Κυβερνήσεις του ανατραπέντος καθεστώτος του Τσάρου και τις τήρησε..

Την ίδια άλλωστε θέση δηλ. τη συνέχιση της νοµικής προσωπικότητας µιας χώρας, δέχτηκε και η Γερµανία µετά το Β΄ Παγκόσµιο Πόλεµο, αλλά και προσφάτως, η οποία αναγνώρισε την υποχρέωσή της να πληρώσει τις  πολεµικές και άλλες αποζηµιώσεις, για   τις καταστροφές και τα εγκλήµατα που είχε διαπράξει η ναζιστική  Γερµανία του Χίτλερ, σε βάρος των άλλων χωρών της Ευρώπης και της Ελλάδος βέβαια, για τα οποία έχουµε γράψει από ετών στο περιοδικό Διεθνές Βήµα, πλην όµως δεν γνωρίζουµε ακόµη, την  πλήρη  αλήθεια, γιατί δεν µερίµνησε το Κράτος να ετοιµάσει το Φάκελο, µε  βάση  τον οποίο θα µπορούσαµε να προσφύγουµε άµεσα στο Διεθνές Δικαστήριο, [για αποζηµιώσεις και επιστροφή του δανείου] µε αποτέλεσµα να περνούν τα χρόνια και θα περάσουν και πολλά άλλα ακόµη, γιατί εµείς οι Έλληνες δεν γνωρίζουµε πως πρέπει η δεν θέλουµε να δουλέψουµε σωστά, για να κερδίσουµε την υπόθεση. Χρησιµοποιούµε ανορθόδοξα µέσα και πολλές φορές ψηφοθηρικά και νοµίζουµε ότι µε το νταβαντούρι  θα κερδίσουµε και αυτό είναι λάθος, γιατί το νταβαντούρι δεν λύνει το πρόβληµα, απλώς φέρνει σύγχυση και αποπροσανατολισµό.. .

Ακόµη θα πρέπει να πούµε ότι η ένταξη της Αλβανίας στον ΟΗΕ, χωρίς την άσκηση veto από την Ελλάδα, ήταν εντελώς παράνοµη γιατί δεν πληρούσε τους όρους του Κατ. Χάρτη του ΟΗΕ. [ άρθρο 5 ].

Το καθεστώς του Εµβέρ Χόντζα ήταν εφιαλτικό για την Ελληνική

µειονότητα και οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωµάτων καθηµερινές όπως π.χ. 1] απαγόρευε την ελεύθερη διακίνηση εντός  της  Αλβανίας  χωρίς Κυβερνητική Άδεια 2] η Αλβανία ήταν η µόνη χώρα στον κόσµο   που είχε διακηρύξει επισήµως την αθεία, δηλ. απαγόρευε µε Συνταγµατική πρόβλεψη από το 1967 κάθε θρησκευτική λατρεία και φυσικά κάθε τι που είχε σχέση µε τη θρησκεία, όπως εκκλησίες ,µοναστήρια ,εικόνες, κληρικούς ,λειτουργίες, βαφτίσια, γάµους θρησκευτικούς, χριστιανικές ονοµατοδοσίες κτλ. 3] απαγόρευε την ελεύθερη έκφραση γνώµης, εφηµερίδες, ραδιόφωνα, περιοδικά κτλ. καθόσον τα πάντα ήταν υπόθεση του κράτους .κατηχούσε τους µαθητές να καταδίδουν κάθε έναν που θα εξέφραζε άποψη εναντίον  του καθεστώτος, ακόµη και τους γονείς τους   και βέβαια οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωµάτων είχαν κυρίως στόχο τον αφελληνισµό της Ελληνικής µειονότητας .

Κατόπιν των ανωτέρω επανερχόµενος στο ερώτηµα, εάν το Πρωτόκολλο της Κερκύρας είναι ισχυρό η όχι και εάν η χώρα µας µπορεί

µε βάση αυτό να προσφύγει στα Διεθνή Δικαστήρια ?

Η απάντησης είναι ναι, πλην όµως σήµερα το Πρωτόκολλο της Κερκύρας δεν είναι το µοναδικό όπλο µας, γιατί  όπως αναφέραµε, ήδη  έχει υπερκεραστεί από τη Διεθνή Νοµιµότητα δηλ. τον Κατ.Χάρτη του ΟΗΕ, την Οικουµενική Διακήρυξη των δικαιωµάτων του ανθρώπου, το Χάρτη των Παρισίων, τη Συµφωνία της Ρώµης το Συµβούλιο της  Ευρώπης, τις Αποφάσεις της Γεν. Συνέλευσης του ΟΗΕ, τις Ειδικές Συµφωνίες της ΔΑΣΕ, τις Αποφάσεις των Διεθνών  Δικαστηρίων  και άλλων διεθνών Forum, για την απαγόρευση των πάσης φύσεως  διακρίσεων, για την προστασία των  µειονοτήτων,  για  την  απαγόρευση της εθνοκάθαρσης, της γενοκτονίας, των εγκληµάτων κατά της

ανθρωπότητας ,της ειρήνης και τού πολέµου κτλ.

Συνεπώς                             η  Ελλάδα  και  οι  Βορειοηπειρώτες   µας  ,έχουν                          στη διάθεσή  τους                          τα  κατάλληλα                          διεθνή νοµικά  όπλα            προκειµένου, να διεκδικήσουµε την ικανοποίηση των δικαιωµάτων τους, αλλά και µε τους ισχύοντες Νόµους εντός της Αλβανίας  µε  βάση την αρχή της Ισότητας   και Ισονοµίας που προβλέπει το Σύνταγµα της, στη σύνταξη του οποίου συνέβαλαν και Έλληνες Συνταγµατολόγοι , όπως και  οι  υπόλοιποι Αλβανοί πολίτες, µπορούν να διεκδικήσουν τα δικαιώµατά τους αν θα το

επιτύχουν η όχι αυτό είναι µια άλλη ιστορία… .

Η Αλβανία σήµερα, όπως γνωρίζετε, µε την βοήθεια της Ελλάδος, έγινε  µέλος του ΝΑΤΟ και έχει ανακηρυχθεί υποψήφια χώρα για την ένταξή της στην Ευρωπαική Ένωση και των άλλων Ευρω-Ατλαντικών Οργανισµών, ο Ελληνικός στρατός κατ΄εντολή του ΝΑΤΟ είχε στρατοπεδεύσει στην Αλβανία, για την τήρηση της τάξης, όπου κατασκεύαζε δρόµους και Νοσοκοµεία, ενώ ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος έχει διαθέσει δισεκατοµµύρια Ευρώ και έχει κυριολεκτικά αλλάξει τη

µορφή της Αλβανίας.

Η Ελλάδα σήµερα, όπως γνωρίζετe, αντιµετωπίζει την Αλβανία σαν φιλική  χώρα,  και  µε καλή πίστη, αφού ήδη στη χώρα µας ζουν και δηµιουργούν περισσότεροι από ένα και µισό εκατοµµύριο Αλβανοί, τα παιδιά  των  οποίων  έχουν  γεννηθεί  στην  Ελλάδα  ,έχουν τελειώσει τα Ελληνικά Σχολεία και Πανεπιστήµια και νοιώθουν περισσότερο Έλληνες παρά  Αλβανοί  ,  που   σηµαίνει  ότι   δεν  στερούµεθα µέσων για την προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωµάτων των Βορειοηπειρωτών στην Αλβανία, αλλά σωστής Ελληνικής  Εξωτερικής  πολιτικής και µάλιστα όταν στη χώρα µας, όπως είπαµε, παροικούν τόσοι Αλβανοί, που σηµαίνει   ότι   σε κάθε  παραβίαση των δικαιωµάτων της Ελληνικής

µειονότητας στην Αλβανία, η χώρα µας µπορεί να ασκεί σε βάρος τους  το νόµιµο δικαίωµα των αντιποίνων.

Απόδειξης ότι η Ελλάδα αντιµετώπιζε και αντιµετωπίζει πάντα την Αλβανία ,ως φίλη χώρα, είναι ότι κατά τη διάρκεια της χούντας ,η κυβέρνησή της Ελλάδος , αποκατέστησε τις διπλωµατικές σχέσεις της µε την Αλβανία, χωρίς κανένα αντάλλαγµα.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, εκθειάζοντας και θαυµάζοντας το καθεστώς της Αλβανίας, κατήργησε εντελώς παράνοµα το εµπόλεµο

µεταξύ των δύο χωρών, χωρίς επίσης κανένα αντάλλαγµα.

Οι Ελληνικές κυβερνήσεις µετά την κατάρρευση του δήθεν σοσιαλιστικού καθεστώτος δηλ. µετά το 1990 και εντεύθεν , άνοιξαν τις πόρτες  της  Αλβανίας στη  Δύση και  στη χώρα µας, την ενίσχυσαν οικονοµικά και δέχτηκαν εκατοντάδες χιλιάδες οικονοµικούς µετανάστες στη  χώρα  µας,  χωρίς   αντάλλαγµα, σχετικά µε την διασφάλιση των δικαιωµάτων της Ελληνικής µειονότητας...

Η πολιτική µας ηγεσία, από την δεξιά µέχρι την αριστερά, θα πρέπει να πούµε, ότι τήρησε φιλική στάση  απέναντι  στην  Αλβανία,  ακόµα και όταν η Αλβανία κατηγορήθηκε από την Ειδική Ερευνητική

Επιτροπή του ΟΗΕ, ότι βοηθούσε την κοµµουνιστική ανταρσία, εναντίον της χώρας µας, ενώ κάποιοι άλλοι πολικοί, έτρεξαν στην κηδεία του Τίτο και του Εµβέρ Χότζα για να εκφράσουν τη λύπη τους, διακηρύττοντες  υπέρ των µεγάλων ηγετών, επιβραβεύοντας έτσι τις φρικαλεότητες, τις φυλακίσεις, τα αναγκαστικά έργα και τα βασανιστήρια που διέπραξαν σε βάρος της Ελληνικής µειονότητας , για να µην αναφερθώ  στις  διεκδικήσεις των θερµόαιµων Αλβανών για Τσαµουργιά , για Μεγ. Αλβανία µέχρι την Αµφιλοχία ,αλλά και για την παράνοµη ακύρωση της Συµφωνίας µας για την Υφαλοκρηπίδα µε απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της, καθ υπόδειξη βέβαια της Τουρκίας, µε αίτηµα να αλλάξουµε το πρόγραµµα των ερευνών µας στο Ιόνιο για  υδρογονάνθρακες κτλ....

Ακόµη  και  σήµερα   άπνοια   και  απραξία  διακατέχει  την πολιτική

µας ηγεσία , στο φαινόµενο της σταδιακής επέκτασης της Αλβανίας                       στο Κόσσοβο και στο Τέτοβο, που διαταράσσει την γεωστρατηγική ισορροπία της  περιοχής  και  καθιστά  επιτακτική  την  ανάγκη  της               επιστροφής της Βορείου Ηπείρου στην Ελλάδα, η οποία προσφέρθηκε στην Αλβανία για να αποκτήσει κατά την ίδρυσή της, γεωγραφική έκταση για την άσκηση της κρατικής της εξουσίας, γεγονός που σήµερα έχει ανατραπεί και πρέπει να αποκατασταθούν τα πράγµατα στην προηγούµενη αυτών  κατάσταση δηλ. στην επιστροφή της Βορείου Ηπείρου στην Ελλάδα για λόγους ιστορικούς                       ,κοινωνικούς     ,δικαιοσύνης,     πολεµικής   συµβατικής υποχρέωσης                        των    Μεγ.    Δυνάµεων     κτλ.    αλλά    και    για λόγους

αποκατάστασης της διασαλευµένης ισορροπίας στα Βαλκάνια

Τέλος δεν θα πρέπει να παραλείψω , ότι ανάλογη ευθύνη φέρουµε και εµείς οι πολίτες, για την επιλογή των προσώπων που κάνουµε γα να

µας κυβερνήσουν και να προστατεύσουν το Έθνος των Ελλήνων .