Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ΩΣ ΑΡΕΤΗ

Το να ζει κανείς, ως Άνθρωπος, είναι ένας ολόκληρος άθλος, που απαιτεί φαντασία ανδρεία και δεινότητα. Η φαντασία και ως ένα βαθμό η ανδρεία είναι δώρα από τη φύση του καθενός. Η δεινότητα, όμως, αποκτάται με ιδρώτα, που σημαίνει ότι υπάρχει μία Τέχνη του ζην.
Τέχνη να κυβερνάς τον εαυτό σου μέσα από συμπληγάδες και καταιγίδες, που σίγουρα θα συναντήσεις στο διάβα της ζωής σου. Και η τέχνη αυτή, όπως κάθε τέχνη, δεν είναι μόνο μάθηση, αλλά προπαντός άσκηση.
Οφείλουμε, λοιπόν, να οργανώσουμε με περίσκεψη και να διοικήσουμε με πειθαρχία τη ζωή μας, ώστε να συνδυάζονται η Αλήθεια με το Κάλλος με σκοπό την πραγμάτωση του Αγαθού.

Τα παραδείγματα ζωής δεν συνιστούν απόλυτα πρότυπα, γιατί κάθε άνθρωπος, ως πρόσωπο έχει μία μοναδική ταυτότητα και μπορεί να ακολουθήσει έναν από τους άπειρους δρόμους που χαράσσονται μπροστά μας. Εννοείται ότι η φυσική κληρονομικότητα, οι κοινωνικές και ιστο- ρικές επιρροές και σε μεγάλο βαθμό ο παράγοντας τύχη συμβάλλουν στη διαδρομή της ζωής που θα ακολουθήσουμε.
Αλλά, πλην εξαιρετικών περιπτώσεων, ο κύριος ρυθμιστικός παράγοντας της ζωής μας είναι ο ίδιος ο εαυτός μας, τον οποίο κατευθύνουμε με την προσωπική μας ψυχική και πνευματική δύναμη.
Στις προσωπικές μας επιλογές τη μεγαλύτερη ευθύνη την έχουμε εμείς.
Οι άλλοι οι παλαιότεροι ή οι σύγχρονοί μας, το μόνον που έχουν ως δυνατότητα είναι να μας προσφέρουν τις εμπειρίες τους, που είναι πολύτιμες, εάν τις αποτιμήσουμε ορθά. Και τούτο, όμως, ως κριτική ικανότητα και αρετή είναι δικό μας πρόταγμα, γιατί απαιτείται ιδιάζουσα προσπάθεια και προσεκτικά βήματα και, οπωσδήποτε, μία εμπειρία προσωπική, ως θεμέλιο. Στην προσπάθειά μας αυτή μεγάλη βοήθεια μπορεί να μας δώσει το πνευματικό ανθρώπινο καταπίστευμα. Ο μύθος, η παράδοση, τα γραπτά κείμενα κλπ., που φανερώνουν την προσπά- θεια, τις επιτυχίες και αποτυχίες του ανθρώπου γενικά.
Πρέπει όμως να ευλογούμε και τα δικά μας λάθη, γιατί ως εμπειρίες χαράσσονται στον εγκέ- φαλό μας και έτσι μαθαίνουμε από τις δυσκολίες!

Το σύγχρονο κοινωνικό περιβάλλον έχει μορφή μη προβλέψιμη. Είναι χαοτικό! Τα πάντα είναι ανοιχτά. Αυτή είναι, ίσως, η κατάρα, αλλά και η καλή μας τύχη συνάμα! Γιατί μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον με πάμπολλες αμφιβολίες αναδύεται μία διαρκής επιτακτική ανάγκη, ώστε ο ίδιος ο άνθρωπος να βελτιώνεται συνεχώς.
Η ανθρώπινη προσωπικότητα μπορεί να επιβιώσει και να ευτυχήσει, μόνον, όταν αναπτύξει τις ατομικές και κοινωνικές αρετές.
Η ιστορική ανθρώπινη εμπειρία έχει κατασταλάξει ότι η ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπι- κότητας και η ηθική και πνευματική ανόρθωση της Ανθρωπότητας είναι εφικτή δια της ειρη- νικής και βαθμιαίας ανυψώσεως του ατόμου. Σωστά καλλιεργημένα πρόσωπα συγκροτούν και σωστές Οικογένειες και Κοινωνίες.
Ο Ορθός όγος έχει λάβει παγκόσμιο χαρακτήρα σε ό,τι αφορά στα ανθρώπινα θέματα. Δεν τίθεται κανένα όριο στην αναζήτηση της αλήθειας. Καμία γνώμη δεν θεωρείται ως οριστική. Δεν αναγνωρίζονται πλέον απόλυτες αυθεντίες. Η ανθρωπότητα εξελίσσεται αφ' εαυτής, χωρίς εξωτερικές μεταφυσικές παρεμβάσεις.
Το θρησκεύεσθαι, που ριζώνει στο βαθύτερο υπόβαθρο, συνιστά ένα βαθύτερο συναίσθημα πίστης στην αξία της Ιερότητας, με την οποία εκφράζεται η ύπατη σχέση του ανθρώπου με το Θείο.
Δημιουργεί την πιο στέρεη σύνδεση του ανθρώπου με το άπειρο και την αιωνιότητα, στην οποία οι άνθρωποι στην πλειονότητά τους βρίσκουν τη νοηματοδότηση και την ισορροπία του βίου τους.

Οι, τυχόν, αρνητικές πρακτικές οφείλονται στην κακή και δογματική εφαρμογή τους. Ήτοι στις εκτροπές από τη θεώρηση του Υπέρτατου Όντος, ως κρυστάλλωση της Σοφίας, του Κάλ- λους και του Αγαθού.
Το αγνό θρησκεύεσθαι συμβάλλει στην ειλικρινή αδελφοσύνη που είναι η ύπατη αξία μετου- σίωσης του ατόμου σε Πρόσωπο!

Η ολιστική παιδεία αποβλέπει στη σύνθεση της προσωπικότητας του ανθρώπου, ως μία αρμο- νική ολοκληρωμένη ανθρώπινη μορφή και ενταγμένη επίσης αρμονικά μέσα στο παγκόσμιο σκηνικό, δηλαδή στο ανθρώπινο και φυσικό περιβάλλον.

Σαφέστερη και ωραιότερη αποστολή από αυτή της Παιδείας δεν θα μπορούσε να δοθεί! Μας δίνεται αποστολή συγκρότησης της ανθρώπινης προσωπικότητας μέσα στο πνεύμα της χρυσής αναλογίας (τομής), δηλαδή μέσα στον κανόνα της αρμονίας. Ούτε ασυδοσία, αλλά ούτε και πάκτωση πνευματική, αλλά ο άριστος βαθμός ελευθερίας σε συνδυασμό με την ορθολογική οριοθέτηση.

Η Παιδεία τον άνθρωπο φροντίζει με την καλλιέργεια της Αρετής και δια του ανθρώπου την Κοινωνία. Δεν αγνοεί την επιρροή της Κοινωνίας και του Πολιτισμού πάνω στο άτομο και δεν ενδιαφέρεται αποκλειστικά για άτομα, ως αναχωρητές της ζωής. Η μορφοποίηση ενεργών με- λών της Κοινωνίας είναι ο σκοπός της Ολιστικής Παιδείας.

Δημήτρης Μπάκας Σεπτέμβριος 2020