ΤΡΙΤΗ, 17 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2019
Διόλου "Εθνικό" το Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα: Θέσεις στη δημόσια διαβούλευση.
Χθες στις 11:00 ολοκληρώθηκε η δημόσια διαβούλευση για το "Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια & το Κλίμα" της ΝΔ και το ιστολόγιο κατέθεσε τις πιο κάτω απόψεις, με κεντρικό τίτλο "Διόλου «Εθνικό» το Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα". Θυμίζω πως και πριν ένα χρόνο το ιστολόγιο συμμετείχε στη διαβούλευση για το ΕΣΕΚ της κυβέρνησης Σύριζα. Κι αν στις περυσινές θέσεις η εξέταση του αδικαιολόγητα 225 σελίδων σχεδίου ήταν πιο αναλυτική, φέτος οι συνολικά 428 σελίδες δεν αντέχουν σε αναλυτική κριτική, κάποιοι στο ΥΠΕΝ γέμισαν άσκοπα κατεβατά για να εκνευρίσουν τόσο τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών όσο κι όποιον καλόπιστο ήθελε να δει τι λένε.
Ένας Εθνικός Ενεργειακός Σχεδιασμός είναι μια μελέτη κάλυψης των αναγκών με τεχνολογικά ουδέτερο τρόπο και με στόχο, μεταξύ άλλων, την προσιτή ενέργεια για τους πολίτες, την ασφάλεια εφοδιασμού και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Πριν ένα χρόνο η τότε κυβέρνηση είχε αναρτήσει σε δημόσια διαβούλευση ένα «Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα», που αποδείχθηκε ελάχιστα «Εθνικό», καθώς συντάχθηκε κατ’ επιταγή, με οδηγίες και με τη σύμφωνη γνώμη των Βρυξελλών. Εφέτος έχουμε επανάληψη της παρωδίας διαβούλευσης.
Δεν υπάρχει καμιά ανάγκη επείγουσας απολιγνιτοποίησης της χώρας, η οποία θα αποσταθεροποιήσει το σύστημα ηλεκτροδότησης, αφήνοντάς το χωρίς φορτία βάσης. Προκειμένου να καλύπτονται οι ανάγκες φορτίου βάσης η κυβέρνηση δεν προωθεί απλά νέες μονάδες φυσικού αερίου, αλλά αυξάνει την ηλεκτροπαραγωγή από αέριο το 2030 κατά ένα εξωφρενικό 80% σε σχέση με το περυσινό ΕΣΕΚ! Υποκαθιστά πλήρως τον εγχώριο λιγνίτη μ’ ένα εξ ολοκλήρου εισαγόμενο και πανάκριβο καύσιμο, δυναμιτίζοντας το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας, αυξάνοντας το κόστος ενέργειας, αυξάνοντας την ενεργειακή εξάρτηση και μειώνοντας την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Την ώρα που οι σχέσεις με την Τουρκία για ακόμα μια φορά είναι τεταμένες, το ΕΣΕΚ εξαρτά τη χώρα από καύσιμο που έρχεται μέσω Τουρκίας. Προτεραιότητα για τη χώρα πρέπει ν’ αποτελεί η απεξάρτηση απ’ τις εισαγωγές υδρογονανθράκων, η πλήρης απεξάρτηση απ’ το λιγνίτη μπορεί να επιτευχθεί, αν είναι απαραίτητο και τεχνολογικά εφικτό, περί το 2050-2060. Χωρίς νέα ορυχεία, χωρίς νέες μονάδες.
Με την αναφορά της σελ. 36 ότι «παρουσιάζονται μειωμένες ιδιοκαταναλώσεις στην ηλεκτροπαραγωγή, δεδομένου ότι οι μονάδες ΑΠΕ, που κατά βάση αντικαθιστούν τις λιγνιτικές μονάδες, έχουν σημαντικά χαμηλότερες ιδιοκαταναλώσεις» το ΕΣΕΚ διακινεί ασύστολα αντιεπιστημονικές απόψεις, καθώς πουθενά στον πλανήτη αιολικά & Φ/Β δεν αντικατέστησαν λιγνιτικές μονάδες. Τεχνικά ΔΕΝ γίνεται! Αυτό που τεχνικά γίνεται είναι ν’ αντικατασταθούν οι λιγνιτικές μονάδες με μονάδες φυσικού αερίου, όπως είχε εξαγγείλει στη Βουλή τον Οκτώβριο 2010 ο Υφυπουργός του Πασοκ Ι.Μανιάτης. Ακόμα χειρότερα για το ΕΣΕΚ, το 2014 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, στην υπόθεση Τ-57/11 (Castelnou Energía SL κατά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) γνωμάτευσε, ...
(σκέψη 143), πως «οι συγκεκριμένες ΑΠΕ -που προωθεί το ΕΣΕΚ- δεν μπορούν, ανεξαρτήτως της παραγωγικής ικανότητάς τους, να θεωρηθούν ικανές να διασφαλίσουν εν πάση περιπτώσει τον εφοδιασμό με ηλεκτρική ενέργεια».
(σκέψη 143), πως «οι συγκεκριμένες ΑΠΕ -που προωθεί το ΕΣΕΚ- δεν μπορούν, ανεξαρτήτως της παραγωγικής ικανότητάς τους, να θεωρηθούν ικανές να διασφαλίσουν εν πάση περιπτώσει τον εφοδιασμό με ηλεκτρική ενέργεια».
Οι εν αμαρτία δήθεν προφάσεις για «ακριβές» λιγνιτικές μονάδες κρύβουν υποκριτικά απ’ τους πολίτες πως η ΔΕΗ ήταν αναγκασμένη για χρόνια ν’ απορροφά φυσικό αέριο που δεν χρειαζόταν, χάνοντας δισεκατομμύρια στον 21ο αιώνα. Ήδη η ηλεκτροπαραγωγή από λιγνίτη έχει μειωθεί τόσο πολύ, που η χώρα εισάγει πλέον σταθερά άνω του 20% του ηλεκτρισμού που χρειάζεται. Κι αντί η κυβέρνηση να στοχεύει στην αξιοποίηση των εγχώριων ενεργειακών πόρων, φροντίζει να καταστήσει τη χώρα ακόμα πιο εξαρτώμενη ενεργειακά.
Η κατεπείγουσα απολιγνιτοποίηση δεν έχει κανένα έρεισμα λογικής, όταν η Γερμανία, που παράγει 10 φορές περισσότερο ρεύμα από λιγνίτη, ακόμα συζητά αν θα κλείσει τις δικές της μονάδες το 2038 κι ενώ την ίδια στιγμή βάζει μέσα στο 2020 σε λειτουργία ένα ακόμα νέο εργοστάσιο από λιθάνθρακα, τη μονάδα Datteln 4. Τσεχία, Ουγγαρία & Πολωνία επίσης δεν έχουν σκοπό να προχωρήσουν ταχεία απολιγνιτοποίηση και φυσικά το ίδιο ισχύει για Βουλγαρία & Ρουμανία. Οι Βαλκανικές χώρες και βεβαίως η γειτονική Τουρκία είναι άμεσα ανταγωνιστικές οικονομίες και είτε αξιοποιώντας το δικό τους λιγνίτη είτε εισάγοντας όλο και περισσότερο λιθάνθρακα, θα διατηρούν σαφές ανταγωνιστικό πλεονέκτημα απέναντι στην Ελλάδα.
Χωρίς κανένα σχεδιασμό και χωρίς ενδοιασμό, η κυβέρνηση με το ΕΣΕΚ πετά στον Καιάδα γύρω στις 25 χιλιάδες άμεσα κι έμμεσα εργαζόμενους στη λιγνιτική βιομηχανία. Δυναμιτίζει την κοινωνική συνοχή κι επιπλέον οδηγεί σε κλείσιμο την τηλεθέρμανση από λιγνίτη, αυξάνοντας τις εκπομπές CO2 για θέρμανση των πολιτών στις πιο κρύες κλιματικές ζώνες της χώρας. Είναι απολύτως γελοίο να υπόσχεται παρουσίαση σχεδίου μετάβασης το 2020, όταν ήδη η ΔΕΗ ανακοίνωσε κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων έως το 2023. Κι όσο για τα «μέτρα» που ήδη αναφέρει το ΕΣΕΚ, θα εξασφαλίσουν με σιγουριά την ερήμωση των λιγνιτικών περιοχών.
Αν οι εκπομπές CO2 απ’ τη λιγνιτική ηλεκτροπαραγωγή ενοχλούν τόσο την κυβέρνηση, ας εγκαταστήσει συστήματαCCS, συλλογής και αποθήκευσης του CO2. Υπάρχουν ήδη εμπορικά διαθέσιμα πέραν του Ατλαντικού. Αλλά τότε δεν θα μπορούσε να κάψει το φυσικό αέριο που τόσο επιθυμεί να κάψει. Λεφτά υπάρχουν, 43,8 δις € «επενδύσεις» προγραμματίζει στο ΕΣΕΚ η κυβέρνηση ν’ αφαιρέσει απ’ την τσέπη των Ελλήνων σε μια 10ετία. Μ’ άλλα λόγια, οι συμπεριφορές που μας χρεοκόπησαν μέχρι το 2010 επιστρέφουν δριμύτερες.
Οι προγραμματιζόμενες «επενδύσεις» θα πρέπει ν’ αποπληρωθούν απ’ τους πολίτες, προκειμένου να είναι βιώσιμες. 18,3 δις € για τον τομέα ηλεκτροπαραγωγής, προκειμένου τελικά να ηλεκτροδοτούμαστε με φυσικό αέριο και εισαγωγές ρεύματος, είναι απαράδεκτα υψηλός λογαριασμός, το κόστος ευκαιρίας είναι εξαιρετικά κακό. Τα τιμολόγια του ρεύματος συνεχώς θ' αυξάνονται, αλλά το ΕΣΕΚ το αποσιωπά.
Από το 2012 οι κυβερνήσεις έχουν κάνει σημαία τη μείωση των εκπομπών CO2, προκειμένου να δείξουν καλή διαγωγή στις Βρυξέλλες. Αλλά δεν υπάρχει πλανήτης Ευρωπαϊκή Ένωση, ο πλανήτης Γη είναι ενιαίος και στον αναπτυσσόμενο κόσμο κανείς δεν συζητά να σταματήσει τη χρήση κάρβουνου για ηλεκτροπαραγωγή, οπότε η αύξηση εκπομπών CO2 εκεί είναι πολύ πιο γρήγορη απ’ την όποια μείωση κάνει η ΕΕ. Οι θέσεις εργασίας στη βιομηχανία έχουν μεταναστεύσει απ’ την ΕΕ στην Ασία, μαζί με τις εκπομπές CO2 και όταν εισάγουμε από εκεί βιομηχανικά προϊόντα, εισάγουμε ξανά και εκπομπές. Μια τρύπα στο νερό!
Με τα λόγια το ΕΣΕΚ χτίζει ανώγεια και κατώγεια, την ώρα που η χώρα χρειάζεται συγκεκριμένη πολιτική, αναλώνεται σε 428 σελίδες άσκοπη συνθηματολογία. Σύνθημα πχ αποτελεί η Προτεραιότητα Πολιτικής ΠΠ1.1 «Επίτευξη κλιματικά ουδέτερης οικονομίας, μέσω απολιγνιτοποίησης, προώθησης των ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα της χώρας και διασύνδεσης των αυτόνομων νησιωτικών συστημάτων», καθώς η αύξηση χρήσης φυσικού αερίου στην ηλεκτροπαραγωγή και η μη απανθρακοποίηση των μεταφορών προφανώς δεν συνιστούν «κλιματικά ουδέτερη» οικονομία!
Το ΕΣΕΚ παρουσιάστηκε χωρίς μελέτη επάρκειας ισχύος του ΑΔΜΗΕ για την ασφάλεια εφοδιασμού της χώρας, χωρίς μελέτη ανάπτυξης δικτύων μεταφοράς, χωρίς μελέτη ανάπτυξης δικτύων διανομής, χωρίς το παραμικρό σχέδιο για τη διάσωση των λιγνιτικών περιοχών. Συνολικά 21 μέτρα πολιτικής έχουν εφαρμοστεί μέχρι σήμερα με σκοπό την επίτευξη μείωσης εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και παρόλο το μεγάλο κόστος τους απέτυχαν παταγωδώς, η μεγάλη μείωση εκπομπών ήρθε λόγω της ύφεσης της οικονομίας. Συνολικά 29 κανονιστικά, τεχνικά και οικονομικά μέτρα επέβαλαν τη διείσδυση των δήθεν ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή, κάνοντας το ρεύμα πανάκριβο, αυξάνοντας τις εισαγωγές φυσικού αερίου κι επιβαρύνοντας το εμπορικό ισοζύγιο της χρεοκοπημένης χώρας μας. Κατάληξη; Η αύξηση εισαγωγών ηλεκτρισμού από το λιγνίτη των Βαλκανικών γειτόνων μας!
Το ΕΣΕΚ παρουσιάστηκε χωρίς μελέτη επάρκειας ισχύος του ΑΔΜΗΕ για την ασφάλεια εφοδιασμού της χώρας, χωρίς μελέτη ανάπτυξης δικτύων μεταφοράς, χωρίς μελέτη ανάπτυξης δικτύων διανομής, χωρίς το παραμικρό σχέδιο για τη διάσωση των λιγνιτικών περιοχών. Συνολικά 21 μέτρα πολιτικής έχουν εφαρμοστεί μέχρι σήμερα με σκοπό την επίτευξη μείωσης εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και παρόλο το μεγάλο κόστος τους απέτυχαν παταγωδώς, η μεγάλη μείωση εκπομπών ήρθε λόγω της ύφεσης της οικονομίας. Συνολικά 29 κανονιστικά, τεχνικά και οικονομικά μέτρα επέβαλαν τη διείσδυση των δήθεν ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή, κάνοντας το ρεύμα πανάκριβο, αυξάνοντας τις εισαγωγές φυσικού αερίου κι επιβαρύνοντας το εμπορικό ισοζύγιο της χρεοκοπημένης χώρας μας. Κατάληξη; Η αύξηση εισαγωγών ηλεκτρισμού από το λιγνίτη των Βαλκανικών γειτόνων μας!
Επισημαίνεται πως η προώθηση ανώριμων τεχνολογιών τα προηγούμενα χρόνια είχε ως αποτέλεσμα ότι η ενεργειακή φτώχεια μαστίζει εδώ και χρόνια τους Έλληνες, ενώ επιπλέον όλα τα ενεργειακά προϊόντα υπερφορολογούνται. Το ίδιο επιχειρείται πάλι με τα συστήματα αποθήκευσης, για τα οποία ετοιμάζεται ένα νέο καθεστώς επιδοτήσεων (σελ. 167, «η προώθηση κεντρικών συστημάτων αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας είναι δυνατή μέσω της εφαρμογής κατάλληλου μηχανισμού αγοράς, που θα δίνει κίνητρα για την κατασκευή συστημάτων αποθήκευσης έναντι άλλων σταθμών ηλεκτροπαραγωγής»).
Η χώρα έχει ανάγκη από διαφάνεια και στο ΕΣΕΚ δεν υπάρχει η παραμικρή πρόβλεψη για βελτίωση ούτε της περιβαλλοντικής ούτε της ηλεκτροπαραγωγικής πληροφόρησης των πολιτών. Δεν υπάρχει πχ ορατή σε πραγματικό χρόνο πληροφορία για το ενεργειακό μείγμα ούτε πληροφορία για τη λειτουργία των συστημάτων των Μη Διασυνδεμένων Νησιών. Αντίθετα, προβλέπεται συγκεκριμένη αναλογία αιολικών & Φ/Β, τη στιγμή που η αγορά φωνάζει πως εγκαταλείπει τα αιολικά υπέρ των Φ/Β. Κι ακόμα, στη σελ. 55, υπονοείται η αποθήκευση ηλεκτρισμού σε ταμιευτήρες υδροηλεκτρικών της Αλβανίας ή άλλων Βαλκανικών χωρών, οι οποίες βεβαίως και δεν είναι μέλη της ΕΕ. Στην ίδια σελίδα ομολογείται πως η αυξανόμενη διείσδυση στοχαστικών μέσων ηλεκτροπαραγωγής θα κάνει το ρεύμα συνεχώς πιο ακριβό, λόγω κοστοβόρων παρεμβάσεων που θα είναι αναγκασμένος να κάνει ο ΑΔΜΗΕ.
Η εστίαση της εισαγωγής της ηλεκτροκίνησης στα οχήματα δεν είναι η καλύτερη στόχευση για την Ελλάδα, παρά μόνο για τις αυτοκινητοπαραγωγές χώρες. Η ηλεκτροκίνηση μπορεί και πρέπει να επιτευχθεί πολύ ταχύτερα στα δίκυκλα, καθώς κινούνται σχεδόν αποκλειστικά στα μεγάλα αστικά συγκροτήματα και στα νησιά, παράγοντας μάλιστα ιδιαίτερα μεγάλη ηχητική ρύπανση Είναι επίσης πολύ πιο εύκολο να υπάρξει Ελληνική προστιθέμενη αξία, με συναρμολόγηση ή κατασκευή δικύκλων, π.χ. στη Δυτική Μακεδονία, στα πλαίσια της μετάβασης στη μεταλιγνιτική εποχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου