Ἀριστεύουμε σέ... θλιβερές πρωτιές

 

Γράφει ὁ Δημήτρης Νατσιός 

δάσκαλος - Κιλκίς

«Καί λευτερωθήκαμεν ἀπό τούς Τούρκους καί σκλαβωθήκαμεν εἰς ἀνθρώπους κακορίζικους, ὅπου ἦταν ἡ ἀκαθαρσία τῆς Εὐρώπης».

Μακρυγιάννης

Στά «Σημειώματα» πού μᾶς κληροδότησε ὁ Διονύσιος Σολωμός γιά τήν «Γυναῖκα τῆς Ζάκυθος» περιέχεται καί μιά ἔξοχη καί παραστατική ἀποστροφή του γιά τήν εἰκόνα καί τήν πορεία τοῦ ἔθνους. Γράφει: «Πῶς πάει τό ἔθνος...πώς πᾶνε οἱ δουλειές; Εἶδες νά μαδοῦν κότα καί ὁ ἀέρας νά συνεπαίρνει τά πούπουλα; Ἔτσι πάει τό ἔθνος». (Ἅπαντα, τόμ.2, σελ. 40, ἐκδ. «ΜΕΡΜΗΓΚΑΣ»).

Ἄν ἀνοίξεις συζήτηση μέ ἕναν συμπολίτη γιά τό... κράτος, τό ἔχω παρατηρήσει, πρίν ἀπό ὁποιαδήποτε σκέψη του, προτάσσει ἕνα ἐπίρρημα. Ποιό; Τό «δυστυχῶς». Δυστυχῶς στήν παιδεία, δυστυχῶς στήν οἰκονομία, στήν ὑγεία, στήν πολεοδομία... Κράτος δυστυχίας, κράτος «σκαντζόχοιρος», ὅπου καί νά τό ἀκουμπήσεις πληγώνεσαι καί πονᾶς, μαδημένο, μέ τά πούπουλά του νά πετοῦν «ἐπί πτερύγων ἀνέμων»

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο στην ιστοσελίδα:www.orthodoxia-ellhnismos.gr