Τρίτη 19 Ιουνίου 2018

H προσπάθεια του ΚΚΕ για απομόνωση των τιτοϊκών-φιλοϊμπεριαλιστών σλαβομακεδόνων: 1ο μέρος – Η 1η Ολομέλεια του ΚΣ του ΝΟΦ (08/08/1948)

Με αφορμή την αναβίωση του θέματος της ονομασίας της γειτονικής χώρας ΠΓΔΜ, εξαιτίας της σπουδής των ΗΠΑ για ένταξή της στο ΝΑΤΟ, και της σπουδής της Ρωσίας να παρεμβαίνει ωμά στη χώρα μας και να της υποδεικνύει τακτικές σε θέματα εξωτερικής πολιτικής (Λαβρόφ: “δεν χρειάζεται να κάνετε υποχωρήσεις”), επανέρχεται η υστερική και ιστορική συκοφαντία σε βάρος του ΚΚΕ και του επαναστατικού κινήματος της χώρας μας, ότι τάχα έθεσε σε κίνδυνο την ακεραιότητα της χώρας και μόνο με την αναγνώριση του δικαιώματος (και όχι θέση υπέρ της) αυτοδιάθεσης της σλαβομακεδονικής μειονότητας. Η αλήθεια είναι ότι αυτοί που έθεσαν σε κίνδυνο την ακεραιότητα της χώρας είναι όσοι καταπίεζαν τη μειονότητα κατ’εντολή των ιμπεριαλιστών, κι έτσι έδιναν χώρο στους αυτονομιστές (πράκτορες του επίσης ξεπουλημένου στους ιμπεριαλιστές Τίτο) να πείθουν τη μειονότητα να στραφεί πολιτικά και ψυχολογικά στην (αναγνωρισμένη από το κράτος των Αθηνών) ΛΔ Μακεδονίας, όπου ούτως ή άλλως ήταν αντικειμενικό να είναι στραμμένη, δεδομένου ότι εκεί οι ομοεθνείς της αναπτύσσονταν σαφώς πιο ελεύθερα (παρά τις τάσεις εκσερβισμού της γλώσσας και της γραφής τους από τον Τίτο, βλ.εδώ).
Ας αναλογιστούμε όμως τα εξής ιστορικά δεδομένα: μετά την εκδίωξη των αυτονομιστών από τον ΕΛΑΣ στα τέλη του 1944, και την τυπική ένταξή τους στο γιουγκοσλαβικό στρατό, οι αυτονομιστές κατέβηκαν ξανά στην ελληνική Μακεδονία και, παρά την αποδοκιμασία τους από την πλειοψηφία της μειονότητας (όπως παραδέχεται και τουλάχιστον ένας αυτονομιστής, βλ.εδώ), έφεραν τα σύμβολα της ΛΔΜ και ενίοτε έφεραν και οπλισμό. Επί δύο χρόνια, λοιπόν, το ΚΚΕ είχε αφήσει τη μειονότητα οργανωτικά, με αποτέλεσμα, με την αυτονομιστική προπαγάνδα του βρετανικού υποπροξενείου στη Φλώρινα (από ελληνοκύπριους), από τη μια, και με την καταπίεση από το κράτος των Αθηνών, από την άλλη, να πιάνει τόπο και οργανωτικά η κίνηση των τιτοϊκών.
Το ΚΚΕ, το μόνο πατριωτικό κόμμα, αφού ήταν το μόνο που δεν το άφηνε αδιάφορο το ότι τμήμα συμπολιτών μας έπεφτε υπό την επιρροή ξένου κράτους, άφησε την παθητική του πολιτική έναντι της μειονότητας και έσπευσε το Νοέμβρη του 1946 να αποκτήσει δεσμούς με την εθνικοαπελευθερωτική οργάνωση της μειονότητας, που δυστυχώς ποτέ δεν κατάφερε να ξεμπλέξει από τα δίχτυα του Τίτο, το ΝΟΦ. Μάλιστα, πέτυχε να εντάξει και τους ένοπλούς της στο ΔΣΕ, διαχέοντάς τους, ώστε να μην αποτελούν διασπαστική ομάδα. Η προσπάθεια αυτή χρειαζόταν όλο και μεγαλύτερη ενεργητικότητα, αφού η αντικειμενική πραγματικότητα (εθνική άνθηση πέραν των συνόρων, εθνική καταπίεση εντός) αυτόματα έστρεφε τα βλέμματα των μειονοτικών συμπολιτών μας στη ΛΔΜ. Πέραν, όμως, της καταπίεσης, και εντός των στελεχών της μειονότητας αναπτύχθηκαν καυγάδες, αφού οι παλιοί ΝΟΦίτες (τιτοϊκοί) έσπερναν μίσος για τους νέους (και φίλους της ενότητας με τον ελληνικό λαό) ΝΟΦίτες, και αντιστοίχως διασπώνταν και αναφορικά με την ένταση της εχθρότητας έναντι των νέων ΝΟΦιτών (και για το ποιος θα γίνει πιο αρεστός και άρα θα πάρει το χρίσμα από τον Τίτο). Ενδεικτικό για αυτή την κατάσταση ήταν το 1ο συνέδριο του ΝΟΦ (13/1/1948) όπου, ενώ θα έπρεπε να είναι συνέδριο ενότητας, οι “παλαίουρες” ΝΟΦίτες (τιτοϊκοί), αρνιόντουσαν να δεχτούν ενωτικούς και μάλιστα ΕΑΜικά στελέχη στην ηγεσία. (Μόνο ο Πασχάλ Μητρόφσκι (ή Μήτρεφσκι) αρχικά δέχτηκε, και ακολούθησε η πλειοψηφία, βλ.Βάγγελ Αγιάνοβσκι-Ότσε, Αιγαιάτικες Καταιγίδες, σ.σ.156-158).
Το επόμενο βήμα για το ΚΚΕ ήταν να προσπαθήσει να σταματήσουν οι έριδες ανάμεσα στους σλαβομακεδόνες, ώστε να μην υπάρχει χώρος για δράση των τιτοϊκών. Στις 27/3/1948 όταν συγκλήθηκε η Εκτελεστική Επιτροπή του ΚΣ του ΝΟΦ, νέος καυγάς ξέσπασε ανάμεσα στο Μητρόφσκι και τον Κεραμιτζίεφ, παρουσία του Βασίλη Μπαρτζιώτα, εκπροσώπου του ΚΚΕ, ο οποίος δεν πήρε θέση αλλά ζήτησε να εκθέσουν και οι δύο τις απόψεις τους γραπτώς. Πλήθος χαφιέδικων και φραξιονιστικών (κοινών) επιστολών κατέκλυσαν το γραμματοκιβώτιο της ηγεσίας του ΚΚΕ, όπως αποκαλύπτει ο Ότσε στο βιβλίο του. Πέραν του Κεραμιτζίεφ, επιστολές αντίστοιχου περιεχομένου έστειλαν και οι Ράκοβσκι, Ποπλαζάροφ, Νίτσεφ, Βέρα, Στεριάνα. Φραξιονιστικές και εν αγνοία του ΚΚΕ επιστολές έστειλαν οι παραπάνω και στο ΚΚΓιουγκοσλαβίας.
Ο Πασχάλ Μητρόφσκι (Αρχάγγελος/Τσούκα Καστοριάς 1912 – Σκόπια 1978) στη μέση και δίπλα του οι Λάμπρο Τσολάκοφ (Κρυσταλλοπηγή Φλώρινας – Σκόπια 2001) και Μίντσο Φότεβ (Αργος Ορεστικό/Χρούπισε Καστοριάς 1922 – Σκόπια 1987)
Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, η ενωτική πολιτική του ΚΚΕ κέρδιζε τις μάζες των σλαβομακεδόνων της Ελλάδας και, με δεδομένο ότι η υλοποίηση των αποφάσεων του 1ου συνεδρίου του ΝΟΦ δεν προχωρούσε, μετά την οριστική απόσπαση των Γιουγκοσλάβων από το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα τον Ιούνη του 1948, οι τιτοϊκοί επιτάχυναν τη διαλυτική τους δράση. Ζήτησαν έτσι τη σύγκληση της Ολομέλειας του ΚΣ του ΝΟΦ, στο οποίο, όμως, έσπασαν τα μούτρα τους. Πέραν του ότι στην Ολομέλεια φάνηκε το νοσηρό κλίμα που καλλιεργούσαν οι “παλαίουρες” (τιτοϊκοί) Κεραμιτζίεφ, Βέρα, Ότσε, Γκότσε, Ράκοβσκι κ.α., με τις επιθέσεις τους εναντίον των “ψάρακλων” και του Μητρόφσκι, αποκαλύφτηκε και η έκταση της διάσπασης, σε βαθμό που δεν υπήρχε άλλος δρόμος από την υπερψήφιση της ενωτικής πρότασης των μελών του ΚΚΕ: να απομακρυνθούν και ο Μητρόφσκι και ο Κεραμιτζίεφ από την ηγεσία του ΝΟΦ. (Χαρακτηριστικό της πόρωσης των τιτοϊκών είναι ότι ο Κεραμιτζίεφ, στη συνεδρίαση, την “έπεσε” ακολούθως και στον εκπρόσωπο του ΚΚΕ, Ιωαννίδη, ενώ ο Μητρόφσκι, ακολούθησε πιο διαλλακτική αλλά, – όπως θα δούμε αργότερα – πάντα, φιλοτιτοϊκή στάση).
Παρατίθεται παρακάτω η απόφαση της 1ης Ολομέλειας του ΝΟΦ.
***
Απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου του Ν.Ο.Φ.
Στις 8 Αυγούστου 1948 συνήλθε η πρώτη Ολομέλεια του Κ. Σ. ΝΟΦ στην Ελεύθερη Ελλάδα με θέμα: Η δουλειά της Εκτελεστικής Επιτροπής από το 1ο συνέδριο μέχρι σήμερα. Η Ολομέλεια του Κεντρικού Συμβουλίου του ΝΟΦ, αφού άκουσε την έκθεση της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΝΟΦ και εξέτασε όλη τη δουλειά του ΝΟΦ στο διάστημα που πέρασε από το 1ο Συνέδριο που έγινε στα μέσα του Γενάρη 1948 διαπιστώνει ομόφωνα:
α) Η Εκτελεστική Επιτροπή του ΝΟΦ σ’ όλο το παραπάνω διάστημα δεν μπόρεσε ν’ ανταποκριθεί στα καθήκοντα που έβαλε το 1ο Συνέδριο του ΝΟΦ και να παίξει το ρόλο της σαν καθοδηγητή της Σλαβομακεδόνικης μειονότητας στον αγώνα που διεξάγει ο Ελληνικός και Σλαβομακεδόνικος λαός και ο Δ. Σ. Ε. Ενάντια στο μοναρχοφασισμό και τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό.
β) Η Εκτελεστική Επιτροπή του ΝΟΦ δεν έκανε καμμιά προσπάθεια για να οργανώσει τη δουλειά της και να καταπιαστεί συστηματικά για να πραγματοποιήσει το καθήκον για ολόπλευρη ενίσχυση του Δ.Σ.Ε. Σύμφωνα με το πνεύμα και τις αποφάσεις του Συνεδρίου (στρατολογία στο Δ.Σ.Ε. ανδρών και γυναικών, τρόφιμα και λοιπή επιμελητειακή ενίσχυση, μεταφορές, πληροφορίες κλπ).
γ) Δεν έκανε καμμιά σοβαρή προσπάθεια για να εκλαϊκεύσει την πολιτική της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνηση.
Δεν οργάνωσε τη συστηματική καθοδήγηση των Λαϊκών Συμβουλίων στα σλαβομακεδόνικα χωριά και δεν τα βοήθησε για να μελετήσουν και να λύσουν πραχτικά τα τοπικά προβλήματα που απασχολούν και ενδιαφέρουν τον πληθυσμό. Δεν έκανε τίποτα για να εκλαϊκευθεί ο θεσμός των Λαϊκών Συμβουλίων και να στερεωθεί στη συνείδηση του Σλαβομακεδόνικου λαού. Αντίθετα, άφησε να τρυπώσουν μέσα στα Λαϊκά Συμβούλια στοιχεία εχθρικά προς τον αγώνα του Σλαβομακεδόνικου και του Ελληνικού λαού.
δ) Στο διάστημα που πέρασε από το Συνέδριο ως τώρα, το ΝΟΦ όχι μόνο δεν σημείωσε καμμιά πρόοδο στη μαζική πολιτικο-ιδεολογική του δουλειά και την οργανωτική του ανάπτυξη και στερέωση, μα αντίθετα έπεσε σε μια κατάσταση αδράνειας και οργανωτικής χαλάρωσης.
ε) Βασική αιτία γι’ αυτήν την κατάσταση είναι η χωρίς αρχές φραξιονιστική πάλη που ξέσπασε και φούντωσε ανάμεσα στα στελέχη του ΝΟΦ Κεραμιτζή και Πασχάλη που χώρισε την καθοδήγηση του ΝΟΦ σε δυο αντιμαχόμενες ομάδες και εμπόδισε την οργάνωση να καταπιαστεί πραχτικά με την πραγματοποίηση των αποφάσεων του Συνεδρίου.
Ο Μιχάλης Κεραμιτζίεφ (Γάβρος/Γκάμπρεσι Καστοριάς 1915 – Σκόπια 1981)
Η φραξιονιστική πάλη ανάμεσα στους Κεραμιτζή και Πασχάλη έχει αποκλειστικό σκοπό την προσωπική επικράτησή τους σαν αρχηγών του Σλαβομακεδόνικου λαού και αποβλέπει ο καθένας τους σε προσωπικά εγωιστικά ωφελήματα σημερινά και μελλοντικά. Όλη τους αυτή η διαγωγή δείχνει έλλειψη επαναστατικής και δημοκρατικής συνείδησης, έλλειψη πίστης στον επαναστατικό εθνικό χαρακτήρα του αγώνα που κάνει ο Σλαβομακεδόνικος λαός, έλλειψη πίστης στην πάλη που διεξάγει σήμερα το δημοκρατικό κίνημα και ο Δ.Σ.Ε. Για την ανεξαρτησία και τη Λαϊκή Δημοκρατία.
Πολλά στελέχη και μέλη του ΝΟΦ εκδήλωσαν τη δυσφορία τους και αποδοκίμασαν τη στάση αυτή των συναγωνιστών Πασχάλη και Κεραμιτζή και αρκετά στελέχη και μέλη τούς υπόδειξαν να διορθώσουν τα λάθη τους και να φανούν αντάξιοι με το σλαβομακεδόνικο λαό που τόσο αφειδώλεφτα προσφέρει ό,τι έχει και δεν έχει στον αγώνα.
Όμως οι συν. αυτοί, θεωρώντας τον εαυτό τους αναντικαταστατους και φυσικούς αρχηγούς του Σλαβομακεδόνικου λαού, συνέχισαν την προσωπική τους πολιτική, αποδείχτηκαν αδιόρθωτοι φραξιονιστές και ζημίωσαν την υπόθεση του ΝΟΦ και του Δημοκρατικού κινήματος.
Η Ολομέλεια του Κ.Σ. του ΝΟΦ, για να βάνει τέρμα στην φραξιονιστική αυτή χωρίς αρχές πάλη για να δώσει στους συν.της Εκτελεστικής Επιτροπής τη δυνατότητα να απασχοληθούν με τα πραχτικά καθήκοντα που βάζει ο ηρωικός αγώνας του Σλαβομακεδόνικου και του Ελληνικού λαού, αποφασίζει ομόφωνα:
-Καθαιρεί τους συν. Πασχάλη και Κεραμιτζή από τη Γραμματεία και εκλέγει νέα Γραμματεία.
-Καλεί στελέχη και μέλη του ΝΟΦ, τις τοπικές οργανώσεις του ΝΟΦ, να δουλέψουν για να εξυγιάνουν την οργάνωση του ΝΟΦ από την επίδραση της φραξιονιστικής δράσης και να αναλάβουν να καθοδηγήσουν όλες τις οργανώσεις του ΝΟΦ στο σωστό δρόμο που καθορίζει η πολιτική γραμμή και οι αποφάσεις του 1ου Συνεδρίου του ΝΟΦ.
Στις σημερινές στιγμές που το Δημοκρατικό Επαναστατικό κίνημα και ο Δ.Σ.Ε. δίνουν αποφασιστική μάχη για ν’ ανατρέψουν τα σχέδια του μοναρχοφασισμού και των αμερικανών ιμπεριαλιστών, που αποβλέπουν στην εκμηδένιση του Δ.Σ.Ε. και το πνίξιμο του λαϊκού απελευθερωτικού κινήματος στη χώρα, και να μπορέσουν έτσι να περάσουν στην αντεπίθεση για την ανατροπή του μοναρχοφασισμού και των πατρώνων του για την απελευθέρωση της πατρίδας μας, επιβάλλεται να συγκεντρωθούν όλες οι δυνάμεις του λαϊκού μας κινήματος και να διατεθούν στον αγώνα αυτόν κάτω από την ενιαία καθοδήγηση της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης και του Γ.Α. του Δ.Σ.Ε.
Η οργάνωση του ΝΟΦ πρέπει να μπει στην πρώτη γραμμή αυτής της μάχης. Κάθε άλλη αντίληψη και κάθε προσωπική πολιτική ενέργεια, είναι αντίληψη και πράξη αντιλαϊκή-αντεπαναστατική-αντιδημοκρατική και δεν μπορεί να γίνει ανεκτή ούτε μια στιγμή.
8 Αυγούστου 1948
Η Ολομέλεια του Κ.Σ.του ΝΟΦ
Πηγή: ΗΕΠΟΚΟΡΕΗ (Νεποκόρεν – Αλύγιστος), Κεντρικό Όργανο του Λαϊκού Απελευθερωτικού Μετώπου (Ν.Ο.Φ.), χρονιά Β’, φ. 12, 23 Αυγούστου 1948, σ.1.
βλ.επίσης
https://parapoda.wordpress.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου