Χρήστος Μπολωσης
Δυστυχώς η ανθρώπινη βλακεία, κακία και μικροπρέπεια, ιδίως εδώ στην Ελλάδα, δεν έχουν όρια.
Αφού θυμίσουμε ότι ούτε ο αιμοδιψής (συγγνώμη κ.κ. ΣΥΡΙΖΑίοι αλλά έτσι είναι) Στάλιν, σκέφτηκε ποτέ να ξεριζώσει ό,τι θύμιζε τσάρους (ανάκτορα, αγάλματα, ναούς κ.λπ.) στην σοβιετική ένωση, ας δούμε τι έγραψε σε εβδομαδιαία εφημερίδα ο συντάκτης, που μάλλον προς χοληδόχον κύστην φέρνει, για τον γάμο των δύο νέων παιδιών, ο οποίος απετέλεσε ίσως το κορυφαίο κοσμικό γεγονός, καθ’ ομολογία αρμοδιοτέρων εμού. Δεν θα πρέπει άλλωστε να μας απασχολούν μόνον οι σφαγές made Τζιχάντ…
Ο συντάκτης, λοιπόν με την τσίμπλα του προοδευτικού στο μάτι, άφησε όλη του την κακία και το κόμπλεξ να ξεχειλίσουν. Δεν υπήρξε φωτογραφία, στην οποία ο θλιβερός, να μην βρήκε κουτσομπολίστικους συμβολισμούς. Μερικά σχόλιά του: «Μια αυθόρμητη γκριμάτσα μιας 3χρονης πριγκιποπούλας, την ερμήνευσε ότι απεικονίζει όλο το γεγονός». «Ο δούκας του Σάσεξ συμμετείχε ως πιόνι στην τελετή», ενώ βέβαια όλοι οι άλλοι είχαν πιο ενεργό συμμετοχή. Ε ρε και να παντρευόταν κάποια τηλεπερσόνα! Εκεί να δεις πράματα. «Μπερδεύεται» η χοληδόχος κύστης, αν ήταν πριγκηπικός ή βλάχικος γάμος, ενώ εξαίρει το γεγονός ότι η Ελληνική τηλεόραση, εντελώς αναξιόπιστη ως γνωστόν, σε κάποιο τηλεοπτικό σκουπίδι, παρουσίασε το γάμο ως Πατρινό καρναβάλι. Ακόμη και η καταγωγή της όμορφης (ευτυχώς την ομορφιά της δεν την αμφισβήτησε) Μεγκ, ερμηνεύτηκε ως «κατάκτηση των σκλάβων προπατόρων της».
Βρε άνθρωπέ μου, δύο νέα παντρεύτηκαν ευχήσου τους αν μη τι άλλο να ζήσουνε και άσε τα ειρωνείες και τα πικρόχολα σχόλια. Αμάν πιά.
Από κοντά φυσικά και τα προοδευτικά κανάλια, τα οποία απείχαν χαρακτηριστικά. Ρε κομπλεξικοί, δείχνοντας μερικά στιγμιότυπα από έναν πριγκηπικό γάμο, ούτε η δημοκρατία κινδυνεύει, ούτε υπάρχει περίπτωση να σας κατηγορήσουν για βασιλοχουντισμό. Στην ανάγκη, τραβάτε στο καπάκι και μία ομιλία του Καρανίκα και αυτομάτως έχετε αποκατασταθεί στη δημοκρατική συνείδηση του δημοκρατικού τόξου.
Η περίπτωση μου θυμίζει τότε που η τρομοκρατημένη δημοκρατία, με πρωθυπουργό τον «δεξιό» Γ. Ράλλη απαγόρευσε να γίνει «ανοιχτή» κηδεία της πρώην Βασίλισσας Φρειδερίκης, σε αντίθεση με την «στυγνή δικτατορία των Συνταγματαρχών που έπινε το αίμα του λαού κ.λπ.», η οποία επέτρεψε εντελώς ανοιχτή την κηδεία του Γ. Παπανδρέου. Και μη μου πει κανένας ότι ήταν λαϊκή επιταγή να γίνει πάνδημα η κηδεία, διότι θα του βάλω πιπέρι στο στόμα. Άλλωστε κάτι παρόμοιο είχε κάνει και ο «Εθνάρχης» Ελ. Βενιζέλος που είχε απαγορεύσει στην εξόριστη μητέρα του να παραστεί στην κηδεία του παιδιού της Βασιλέως Αλεξάνδρου του Α΄. Δημοκρατική μικροπρέπεια…
Δυστυχώς και άλλες οι περιπτώσεις, που η δημοκρατία (η οποία ως γνωστόν δεν κινδυνεύει από κανένα, εκτός ίσως από τον εαυτό της), έδειξε την μικροπρέπειά της. Θυμηθείτε το περίφημο δημοψήφισμα του 1974. Διαβάζω σε γνωστή ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια: «Την 1η Ιουνίου 1973, η Χούντα των Συνταγματαρχών κατήργησε τη Βασιλεία στην Ελλάδα, μετά το Κίνημα του Ναυτικού εναντίον της και εγκαθίδρυσε Προεδρική Δημοκρατία. Κανένα κόμμα δεν αναγνώρισε το δημοψήφισμα που ακολούθησε τον Ιούλιο του 1973 και δεσμεύτηκαν, μαζί με τον Βασιλιά Κωνσταντίνο, στη διενέργεια άλλου, όταν αποκατασταθεί η Δημοκρατία.
Μετά την πτώση της Χούντας τον Ιούλιο του 1974 η Κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή υιοθέτησε τη Συντακτική Πράξη της 1ης Αυγούστου 1974 και επανέφερε σε ισχύ το Σύνταγμα της 1 Ιανουαρίου 1952, χωρίς τις θεμελιώδεις διατάξεις, δηλαδή αυτές που αφορούσαν τη βάση και τη μορφή του πολιτεύματος ως Βασιλευομένης Δημοκρατίας. Η αναστολή των διατάξεων περί Αρχηγού Κράτους θα κρινόταν με δημοψήφισμα, που θα γινόταν εν καιρώ. Μέχρι το Δημοψήφισμα, Αρχηγός του Κράτους συνέχισε να είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του στρατιωτικού καθεστώτος, Στρατηγός Φαίδων Γκιζίκης. Στο δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974, η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος, επέλεξε την Αβασίλευτη Δημοκρατία με ποσοστό 69,2%.».
Μέσα σε 15 αράδες, περικλείεται όλη η αυθαιρεσία. Και δεν είναι μόνο αυτό. Οι παλαιότεροι θυμούνται τον τρόπο που έγινε η εκστρατεία των δύο παρατάξεων. Για μεν την «αβασίλευτη» ο βομβαρδισμός ήταν συντονισμένος, πλουσιοπάροχος, ενορχηστρωμένος, συνεχής και επί 24ώρου βάσεως. Στην «αβασίλευτη», παραχωρήθηκαν κάποια 15λεπτά σε ακατάλληλες ώρες και με μία εικόνα της συμφοράς.
Τέλος πάντων αυτά περάσανε. Είναι όμως χαρακτηριστικά του τρόπου που μερικοί αντιλαμβάνονται την δημοκρατία.
Εμείς να κλείσουμε το σημείωμά μας, με μία ευχή: «Να ζήσουν ο Χάρι και η Μεγκ»
Δυστυχώς η ανθρώπινη βλακεία, κακία και μικροπρέπεια, ιδίως εδώ στην Ελλάδα, δεν έχουν όρια.
Αφού θυμίσουμε ότι ούτε ο αιμοδιψής (συγγνώμη κ.κ. ΣΥΡΙΖΑίοι αλλά έτσι είναι) Στάλιν, σκέφτηκε ποτέ να ξεριζώσει ό,τι θύμιζε τσάρους (ανάκτορα, αγάλματα, ναούς κ.λπ.) στην σοβιετική ένωση, ας δούμε τι έγραψε σε εβδομαδιαία εφημερίδα ο συντάκτης, που μάλλον προς χοληδόχον κύστην φέρνει, για τον γάμο των δύο νέων παιδιών, ο οποίος απετέλεσε ίσως το κορυφαίο κοσμικό γεγονός, καθ’ ομολογία αρμοδιοτέρων εμού. Δεν θα πρέπει άλλωστε να μας απασχολούν μόνον οι σφαγές made Τζιχάντ…
Ο συντάκτης, λοιπόν με την τσίμπλα του προοδευτικού στο μάτι, άφησε όλη του την κακία και το κόμπλεξ να ξεχειλίσουν. Δεν υπήρξε φωτογραφία, στην οποία ο θλιβερός, να μην βρήκε κουτσομπολίστικους συμβολισμούς. Μερικά σχόλιά του: «Μια αυθόρμητη γκριμάτσα μιας 3χρονης πριγκιποπούλας, την ερμήνευσε ότι απεικονίζει όλο το γεγονός». «Ο δούκας του Σάσεξ συμμετείχε ως πιόνι στην τελετή», ενώ βέβαια όλοι οι άλλοι είχαν πιο ενεργό συμμετοχή. Ε ρε και να παντρευόταν κάποια τηλεπερσόνα! Εκεί να δεις πράματα. «Μπερδεύεται» η χοληδόχος κύστης, αν ήταν πριγκηπικός ή βλάχικος γάμος, ενώ εξαίρει το γεγονός ότι η Ελληνική τηλεόραση, εντελώς αναξιόπιστη ως γνωστόν, σε κάποιο τηλεοπτικό σκουπίδι, παρουσίασε το γάμο ως Πατρινό καρναβάλι. Ακόμη και η καταγωγή της όμορφης (ευτυχώς την ομορφιά της δεν την αμφισβήτησε) Μεγκ, ερμηνεύτηκε ως «κατάκτηση των σκλάβων προπατόρων της».
Βρε άνθρωπέ μου, δύο νέα παντρεύτηκαν ευχήσου τους αν μη τι άλλο να ζήσουνε και άσε τα ειρωνείες και τα πικρόχολα σχόλια. Αμάν πιά.
Από κοντά φυσικά και τα προοδευτικά κανάλια, τα οποία απείχαν χαρακτηριστικά. Ρε κομπλεξικοί, δείχνοντας μερικά στιγμιότυπα από έναν πριγκηπικό γάμο, ούτε η δημοκρατία κινδυνεύει, ούτε υπάρχει περίπτωση να σας κατηγορήσουν για βασιλοχουντισμό. Στην ανάγκη, τραβάτε στο καπάκι και μία ομιλία του Καρανίκα και αυτομάτως έχετε αποκατασταθεί στη δημοκρατική συνείδηση του δημοκρατικού τόξου.
Η περίπτωση μου θυμίζει τότε που η τρομοκρατημένη δημοκρατία, με πρωθυπουργό τον «δεξιό» Γ. Ράλλη απαγόρευσε να γίνει «ανοιχτή» κηδεία της πρώην Βασίλισσας Φρειδερίκης, σε αντίθεση με την «στυγνή δικτατορία των Συνταγματαρχών που έπινε το αίμα του λαού κ.λπ.», η οποία επέτρεψε εντελώς ανοιχτή την κηδεία του Γ. Παπανδρέου. Και μη μου πει κανένας ότι ήταν λαϊκή επιταγή να γίνει πάνδημα η κηδεία, διότι θα του βάλω πιπέρι στο στόμα. Άλλωστε κάτι παρόμοιο είχε κάνει και ο «Εθνάρχης» Ελ. Βενιζέλος που είχε απαγορεύσει στην εξόριστη μητέρα του να παραστεί στην κηδεία του παιδιού της Βασιλέως Αλεξάνδρου του Α΄. Δημοκρατική μικροπρέπεια…
Δυστυχώς και άλλες οι περιπτώσεις, που η δημοκρατία (η οποία ως γνωστόν δεν κινδυνεύει από κανένα, εκτός ίσως από τον εαυτό της), έδειξε την μικροπρέπειά της. Θυμηθείτε το περίφημο δημοψήφισμα του 1974. Διαβάζω σε γνωστή ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια: «Την 1η Ιουνίου 1973, η Χούντα των Συνταγματαρχών κατήργησε τη Βασιλεία στην Ελλάδα, μετά το Κίνημα του Ναυτικού εναντίον της και εγκαθίδρυσε Προεδρική Δημοκρατία. Κανένα κόμμα δεν αναγνώρισε το δημοψήφισμα που ακολούθησε τον Ιούλιο του 1973 και δεσμεύτηκαν, μαζί με τον Βασιλιά Κωνσταντίνο, στη διενέργεια άλλου, όταν αποκατασταθεί η Δημοκρατία.
Μετά την πτώση της Χούντας τον Ιούλιο του 1974 η Κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή υιοθέτησε τη Συντακτική Πράξη της 1ης Αυγούστου 1974 και επανέφερε σε ισχύ το Σύνταγμα της 1 Ιανουαρίου 1952, χωρίς τις θεμελιώδεις διατάξεις, δηλαδή αυτές που αφορούσαν τη βάση και τη μορφή του πολιτεύματος ως Βασιλευομένης Δημοκρατίας. Η αναστολή των διατάξεων περί Αρχηγού Κράτους θα κρινόταν με δημοψήφισμα, που θα γινόταν εν καιρώ. Μέχρι το Δημοψήφισμα, Αρχηγός του Κράτους συνέχισε να είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του στρατιωτικού καθεστώτος, Στρατηγός Φαίδων Γκιζίκης. Στο δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974, η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος, επέλεξε την Αβασίλευτη Δημοκρατία με ποσοστό 69,2%.».
Μέσα σε 15 αράδες, περικλείεται όλη η αυθαιρεσία. Και δεν είναι μόνο αυτό. Οι παλαιότεροι θυμούνται τον τρόπο που έγινε η εκστρατεία των δύο παρατάξεων. Για μεν την «αβασίλευτη» ο βομβαρδισμός ήταν συντονισμένος, πλουσιοπάροχος, ενορχηστρωμένος, συνεχής και επί 24ώρου βάσεως. Στην «αβασίλευτη», παραχωρήθηκαν κάποια 15λεπτά σε ακατάλληλες ώρες και με μία εικόνα της συμφοράς.
Τέλος πάντων αυτά περάσανε. Είναι όμως χαρακτηριστικά του τρόπου που μερικοί αντιλαμβάνονται την δημοκρατία.
Εμείς να κλείσουμε το σημείωμά μας, με μία ευχή: «Να ζήσουν ο Χάρι και η Μεγκ»
Πηγή Δημοκρατία
http://greece4greeks.blogspot.com/2018/06/blog-post_36.html?m=1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου