Πέμπτη 30 Νοεμβρίου 2017

AΝ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ.....


                 AΝ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ, ΕΜΕΙΣ ΠΑΧΥΝΑΜΕ ΕΝΩ ΕΣΕΙΣ ΠΝΙΓΗΚΑΤΕ

                                       Παναγιώτη Εσκίογλου. 
                                               Ομότιμου καθηγητή Α.Π.Θ.

Πριν από κάποια χρόνια, ένα φαιδρό άτομο που καλυπτόταν πίσω από την βουλευτική του ασυλία, ξεστόμισε μέσα από κάποιες ηλίθιες αερολογίες και την έκφραση «Μαζί τα φάγαμε» προσπαθώντας να  απομακρύνει από τον πολιτικό κόσμο τα αίτια της οικονομικής κρίσης .
Μπορεί η άποψη του να έχει ένα μικρό στίγμα αλήθειας, αλλά είπε ένα μέρος της αλήθειας αυτής. Και όπως όλοι γνωρίζουμε, η μισή αλήθεια είναι χειρότερη του ψεύδους.  Το πιο σωστό θα ήταν να δηλώσει ότι «Ναι μεν μπορεί μαζί να τα φάγαμε, πλην όμως εμείς φάγαμε τόσο όσο  να φουσκώσουν οι τσέπες και η κοιλιά μας, ενώ εσείς να μπορείτε να πνιγείτε».  Το θλιβερό όμως είναι ότι αυτό το έχουν ενστερνιστεί άπαντες αφού  έχει μπολιαστεί το είναι τους και προσπαθούν να το χρησιμοποιήσουν σε κάθε δεδομένη στιγμή.
Έτσι  ακόμη και σήμερα, μέρες Εθνικού πένθους, οι πολιτικοί μας ταγοί , βρήκαν την ευκαιρία ανερυθρίαστα να επιβεβαιώσουν την παραπάνω διαπίστωση   αποδίδοντας ευθύνες σε όλους εκτός από τους εαυτούς τους. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση επιδίδονται σε έναν άνευ προηγουμένου αγώνα, να ρίξει ο ένας στον άλλον τις ευθύνες , την ώρα που η αλήθεια είναι μία και μόνη: ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΙ ΕΝΟΧΟΙ
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την τραγωδία που βιώνουμε αυτές τις μέρες?
Για να φτάσω στο σημείο να επιβεβαιώσω τον τίτλο του άρθρου μου,  επιτρέψτε μου να καταθέσω λίγες επιστημονικές γνώσεις από το γνωστικό μου αντικείμενο που διακόνησα επί 40 συνεχή έτη.
Ας φανταστούμε λοιπόν ένα βασικό οικοσύστημα, όμοιο με αυτό της Μάνδρας και της Περάμου.
Στα ψηλά ένα βουνό, στη συνέχεια ρέματα-δίοδοι νερού ή λεκάνες απορροής, χαμηλότερα αγροτικές και οικιστικές περιοχές και τέλος ο τελικός αποδέκτης, η θάλασσα. Η πορεία των κατακρημνισμάτων δεδομένη. Από τα ψηλά στα χαμηλά.
Όταν το βουνό και οι λεκάνες απορροής είναι δασωμένες, τότε μια ποσότητα 50% των κατακρημνισμάτων κατακρατείται από την κόμη και από το δασικό έδαφος που ενεργεί ως σφουγγάρι, μειώνοντας αισθητά τη ροή των υδάτων τα πλημμυρικά φαινόμενα  και  συγκρατώντας τα όποια φερτά υλικά.
Όταν όμως αυτά αποψιλώνονται και απογυμνώνονται και ταυτόχρονα οι δίοδοι νερού εξαφανίζονται, τότε η ροή πραγματοποιείται ανεμπόδιστα με μεγάλη ταχύτητα μεταφέροντας τόνους λάσπης, φερτών υλικών και τρομακτικής ποσότητας ύδατος. Και ακόμη όταν δεν έχουμε οικιστική καταστροφή και απώλεια ανθρώπινης ζωής, η ζημιά που συμβαίνει στο οικοσύστημα είναι ανυπολόγιστη. Χάνονται ποσότητες ύδατος που θα εμπλούτιζαν τους υδροφόρους ορίζοντες, αλλοιώνεται το υδατικό ισοζύγιο, απομακρύνεται η γόνιμη γη, ακολουθεί ερημοποίηση και η χρήση επικίνδυνων φυτοφαρμάκων για εμπλουτισμό ιχνοστοιχείων.
Ας δώσουμε λοιπόν τώρα, μέσω εφαρμογών, τους πραγματικούς ενόχους για τις όποιες καταστροφές αλλά κυρίως για τις άδικα  23(?) χαμένες  υπάρξεις.

1η Εφαρμογή του Μαζί τα φάγαμε
Εγκληματική υποβάθμιση της Δασικής Υπηρεσίας με αφαίρεση αρμοδιοτήτων στην προστασία και τη διαχείριση των δασικών εκτάσεων. Η χώρα μας είναι η μοναδική Ευρωπαική που δεν έχει Δασικό Κτηματολόγιο και στους πρόσφατα αναρτηθέντες δασικούς χάρτες διαπιστώνονται απίθανα λάθη και ακολουθεί πλήθος ενστάσεων. Δυστυχώς το δασικό οικοσύστημα δεν ψηφίζει, αλλά αντίθετα ο βάναυσος βιασμός του μοιράζει ψήφους. Πως γίνεται οι μεγαλύτερες καταστροφές με πυρκαγιές δασών να γίνονται σε προεκλογικές περιόδους; Τυχαίο ότι καμία καμένη δασική έκταση δεν  χαρακτηρίστηκε ξανά δασική; Τυχαίο ότι με την ανοχή των τοπικών αρχόντων ξεπηδούν πολυτελείς κατοικίες μέσα στις εκτάσεις αυτές.
            2η Εφαρμογή του Μαζί τα φάγαμε
Για καθαρά μικροπολιτικούς λόγους και για προσωπικά οφέλη, το πολιτικό σύστημα έκλεισε τα μάτια στις όποιες οικοδομικές παρατυπίες, επιτρέποντας το μπάζωμα των ρεμάτων και τις νεοδημιουργούμενες χερσαίες εκτάσεις να τις αποδίδουν προς οικοδόμηση.
            Αυτοί οι ανεγκέφαλοι, οι οποίοι γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις επιστημονικές λογικές, δεν ξέρουν ότι τα ρέματα και οι λεκάνες απορροής είναι αποτύπωση της Φύσης και ότι υπάρχουν εκατοντάδες χρόνια στο ίδιο σημείο; Δεν γνωρίζουν ποιος είναι ο ρόλος τους και η σπουδαιότητά τους στο υδατικό ισοζύγιο και στην προστασία  του περιβάλλοντος; Κύριοι η Φύση εκδικείται, ενώ έπρεπε και οι πολίτες να σας εκδικηθούν βάζοντας σας στο περιθώριο λόγω νοηματικής έλλειψης. Αλλά δυστυχώς βγάζετε τα επίσημα κουστούμια σας ,βάζετε τα απλά σας ρούχα και πάτε σαν θαυματοποιοί να παρηγορήσετε τους πονεμένους ανθρώπους και να τους μοιράσετε ψεύτικες υποσχέσεις. Και το παραμύθι εις βάρος τους συνεχίζεται. Και το έγκλημα  θα ξαναγίνει. Να είστε σίγουροι όσο συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο. Για τα ψηφουλάκια θα κάνουν τα στραβά μάτια σε κάθε παρανομία και βιασμό της Φύσης.

            ΑΡΑ :Ποιος ευθύνεται για την πρόσφατη τραγωδία; Η Κυβέρνηση ή η αντιπολίτευση. Μήπως το διαχρονικό πολιτικό σύστημα; Ποιος είναι ο κατά συρροή δολοφόνος; Ποιος θα έπρεπε να κάθετε στο εδώλιο του κατηγορούμενου; Αυτός που πνίγηκε ή αυτός που πλούτισε; Αν με την ανοχή της Πολιτείας (έφαγε ) έχτισε το καλύβι του ο φτωχός ή τη βίλα του ο πλούσιος, προηγούμενα βίασε τη Φύση (έφαγε ) η Πολιτεία και πλούτισε αφού έγινε διαχρονικά δήμαρχος, βουλευτής ,Υπουργός με ψήφους που δεν συνάδουν με ήθος . Κάτι που γινόταν γίνεται και θα γίνεται. Και αποδεικνύεται περίτρανα ότι σιωπούν οι Δασολόγοι και Μηχανικοί    βουλευτές και Υπουργοί. Αποδώστε λοιπόν την Φύση και με την χρησιμοποιείται για ψηφοθηρικούς λόγους

Προς πλήρη μουσουλμανοποίηση τα κατεχόμενα

Αδικαιολόγητη αδράνεια στο μεγάλο ζήτημα της Ελληνικής ΑΟΖ

Ωραία αντιγραφή και δυο μεγάλες κουταμάρες.

Πρώτη κουταμάρα:
«Για να αποκτήσει ένα κράτος δικαιώματα επί της ΑΟΖ πρέπει να την οριοθετήσει (ενώ στην περίπτωση της υφαλοκρηπίδας υπάρχει αυτοδικαίως)»

Ενα κράτος για να έχει δικαιώματα ΑΟΖ πρέπει να την ανακηρύξει.

Δεύτερη κουταμάρα:
«Το Ισραήλ, τότε, είχε ετοιμάσει και χάρτη με την ΑΟΖ σύμφωνα με τα ελληνικά συμφέροντα, και πάλι αδιαφορήσαμε.»

Αρκετοί άσχετοι νομίζουν ότι η Ελλάδα έχει θαλάσσια σύνορα με το Ισραήλ.
Βέβαια η Υδρογραφική Υπηρεσία της Ελλάδας είναι μια από τις καλύτερες του κόσμου και θα ήταν πρσβολή να δεχτούν χάρτες από άλλο κράτος. 

ΣΙ-ΛΑ = ΕΛΛΑΣ ( ΚΙΝΕΖΙΚΑ )..!

Γνωρίζετε, γιατί οι Κινέζοι δεν αποκαλούν την Ελλάδα «Greece», αλλά «Σι-λα»;
Όταν οι Κινέζοι πρωτοάκουσαν τη λέξη «Hellas», επεχείρησαν να την αποδώσουν στη γλώσσα τους.

Για να τη γράψουν, χρησιμοποίησαν δύο ιδεογράμματα (希臘) τα οποία επέλεξαν με βάση την προφορά.

Δηλαδή πήραν ένα ιδεόγραμμα που προφέρεται «σι», άλλο ένα που προφέρεται «λα», τα ένωσαν για να φτιάξουν τη λέξη «Σι-Λα» με την οποία προσδιορίζουν την Ελλάδα.


Το πρώτο ιδεόγραμμα σημαίνει «ελπίδα» και το δεύτερο αντιστοιχεί στον μήνα Δεκέμβριο του παραδοσιακού κινεζικού ημερολογίου.

Και τα δύο όμως μαζί, όταν ενωθούν, 
σημαίνουν «ο άλλος μεγάλος πολιτισμός».

Το παραπάνω είναι ενδεικτικό του σεβασμού προς τη χώρα μας.
​​

Περίπου το 1/5 του παγκόσμιου πληθυσμού που ομιλεί κινεζικά αποκαλεί την Ελλάδα «Σι-Λα».

“Σάλος” στη διαστημική υπηρεσία Roskosmos: “Έχασε” πύραυλο Soyuz στον Ατλαντικό…

Η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roskosmos έχασε έναν πύραυλο Soyuz από το κοσμοδρόμιο Βαστότσνι, γράφει η εφημερίδα Vedomosti επισημαίνοντας ότι το γεγονός αυτό δεν θα επηρεάσει την καριέρα των διευθυντικών στελεχών. Ο πύραυλος, εκτός από τον μετεωρολογικό δορυφόρο Meteror-M, έπρεπε να θέσει σε τροχιά στο διάστημα ακόμη 19 μικρές διαστημικές συσκευές, επιστημονικού, ερευνητικού και εκπαιδευτικού χαρακτήρα. Την εκτόξευση του πυραύλου παρακολουθούσε αντιπρόεδρος της ρωσικής κυβέρνησης Ντμίτρι Ρογκόζιν και ομάδα δημοσιογράφων των κεντρικών ΜΜΕ. Η πρώτη εκτόξευση από το κοσμοδρόμιο Βαστότσνι, είχε πραγματοποιηθεί τον Απρίλιο του 2016 παρουσία του προέδρου Βαλντίμιρ Πούτιν, αλλά είχε αναβληθεί για ένα εικοσιτετράωρο για τεχνικούς λόγους, που είχαν σχέση με το γεγονός ότι δεν ήταν έτοιμη η εφεδρική γραμμή του κέντρου ελέγχου. Μετά από το συμβάν εκείνο, ο Ρογκόζιν και διευθυντής της Roskosmos Ίγκορ Καμαρόφ είχαν δεχθεί επίπληξη από τον πρόεδρο Πούτιν. Το πρακτορείου Interfax, επικαλούμενο δική του πηγή μετέδωσε ότι σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία υπήρξε λάθος στον προγραμματισμό πτήσης του πυραύλου –φορέα, με αποτέλεσμα ο πύραυλος με τους δορυφόρους να πέσει στον Ατλαντικό. Η ρωσική εφημερίδα επικαλείται μάλιστα τον πρωτοδιάκονο Αντρέι Κουράγιεφ, ο οποίος προέβη στην εξής δήλωση για τον αγιασμό που έγινε πριν τη εκτόξευση του πυραύλου. « Εάν ο άνθρωπος κάνει κάτι, και δεν το κάνει καλά, τότε το ζήτημα που πρέπει να τον απασχολήσει είναι τι είναι αυτό που δεν έκανε σωστά. Είναι πολύ περίεργο που η εκκλησία παρέχει υπηρεσίες (ευλογώντας τους πυραύλους πριν την εκτόξευση) αλλά δεν λογοδοτεί για την ποιότητα αυτών των υπηρεσιών». Περισσότερες Διεθνείς ειδήσεις εδώ 29/11/2017 19:13 ΑΠΕ-ΜΠΕ,Vedomosti Αθήνα

Πηγή: “Σάλος” στη διαστημική υπηρεσία Roskosmos: “Έχασε” πύραυλο Soyuz στον Ατλαντικό… http://mignatiou.com/2017/11/salos-sti-diastimiki-ipiresia-roskosmos-echase-piravlo-soyuz-ston-atlantiko/

Αυτά είναι τα 18 βασικά γνωρίσματα και οι ιδιότητες της ελληνικής γλώσσας...

Οἱ ἰδιότητες αὐτές, πολὺ περιληπτικά, εἶναι οἱ ἑξῆς: 1. Ἡ μόνη γλῶσσα στὸν κόσμο ποὺ ὁμιλεῖται συνεχῶς ἐπὶ 4000 ἔτη. Ὅλες οἱ ὁμηρικὲς λέξεις ἔχουν διασωθεῖ στὴν παραγωγὴ τῶν λέξεων καὶ κυρίως στὰ σύνθετα. Π.χ. μπορεῖ σήμερα νὰ λέμε νερό (ἐκ τοῦ νηρόν, ἐξ οὗ καὶ Νηρηίδες, Νηρεὺς κ.λπ.), ἀλλὰ τὰ σύνθετα καὶ τὰ παράγωγα θὰ εἶναι μὲ τὸ ὕδωρ (ὑδραυλικός, ὑδραγωγεῖο, ὕδρευση, ἐνυδρεῖο, ἀφυδάτωση, κ.λπ.) Ἢ τὸ ρῆμα δέρκομαι βλέπω, ποὺ ἔχει διασωθεῖ στὸ ὀξυδερκής.


2. Ἔξυπνοι τόνοι καὶ ἔξυπνα γράμματα. Οἱ τόνοι καὶ τὰ πνεύματα ἀλλὰ καὶ τὰ φωνήεντα εἶναι πολὺ σημαντικοὶ παράγοντες στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα, γιατί, ἂν ἀλλάξει ἕνα πνεῦμα ἢ ἕνας τόνος ἢ ἕνα φωνῆεν, αὐτομάτως ἔχουμε διαφορετικὴ σημασία. Π.χ. τὸ ρῆμα εἴργω (μὲ ψιλὴ) σημαίνει ἐμποδίζω τὴν εἴσοδο, ἐνῷ μὲ δασεῖα (εἱργνύω) σημαίνει ἐμποδίζω τὴν ἔξοδο (κάθειρξις). Σῦρος (μὲ περισπωμένη) εἶναι τὸ νησί, ἐνῷ Σύρος (μὲ ὀξεῖα), εἶναι ὁ κάτοικος τῆς Συρίας. Ἡ  λέξη φορὰ (μὲ ὄμικρον) σημαίνει τὴν κατεύθυνση ἑνὸς πράγματος, ἡ λέξη φωρά (μὲ ὠμέγα καὶ ὀξεῖα) σημαίνει τὴν κλοπή, ἐνῷ φωρᾷ (μὲ ὠμέγα, περισπωμένη καὶ ὑπογεγραμμένη) σημαίνει ζητεῖ.

3. Ὁ τονισμὸς δημιουργεῖ θετικὴ ἢ ἀρνητικὴ ἔννοια. Παράδειγμα, ἡ λέξη ἔργον συντιθέμενη μὲ ἕνα συνθετικὸ ἀποδίδει ἰδιότητα δημιουργώντας τὴν κατάληξη -ουργός. Καὶ ἐδῶ ἔρχεται τὸ μεγαλεῖο τῆς Ἑλληνικῆς ἡ ὁποία προστάζει: Ἐὰν τὸ ἔργο εἶναι γιὰ τὸ καλὸ τῶν ἀνθρώπων, τότε τονίζεται ἡ λήγουσα, ὅπως μελισσουργός, δημιουργός, σιδηρουργός. Ὅταν ὅμως εἶναι πρὸς βλάβην τῶν ἀνθρώπων, ὁ τονισμὸς ἀνεβαίνει στὴν παραλήγουσα π.χ. κακοῦργος, πανοῦργος, ραδιοῦργος.

4. Ἡ σοφία. Ἡ γλῶσσα μας ἔχει λέξεις ποὺ περικλείουν, πραγματικά, ὁλόκληρη φιλοσοφία. Π.χ. ἡ λέξη βίος ἀναφέρεται στοὺς ἀνθρώπους ἐνῷ ἡ λέξη ζωὴ στὰ ζῶα, ἡ λέξη φθόνος ἐκ τοῦ φθίνω ποὺ σημαίνει, σβήνω, χάνομαι, ὁπότε ἐπισημαίνεται ἡ ἠθικὴ διδασκαλία τῆς λέξεως αὐτῆς ποὺ μᾶς προστάζει νὰ μὴν φθονοῦμε τοὺς ἄλλους, διότι ὅποιος φθονεῖ τότε φθίνει συνεχῶς, σβήνει καὶ στὸ τέλος χάνεται.

5. Ὁ λακωνισμός, δηλαδὴ ὁ σύντομος, περιεκτικὸς καὶ φιλοσοφημένος λόγος. Ὅταν σὲ μιὰ φράση δὲν μποροῦμε οὔτε νὰ προσθέσουμε οὔτε νὰ ἀφαιρέσουμε κάτι, τότε ἔχουμε τὴν ὑψίστη τελειότητα, τὴν ὑψίστη σοφία. Π.χ. τὸ «μηδὲν ἄγαν», στὸ ὁποῖο, ἂν ἀφαιρέσουμε τὴ μία ἀπὸ τὶς δύο λέξεις, ἡ ἄλλη μόνη της δὲν σημαίνει κάτι, ἐνῷ, ἂν προστεθεῖ ἕνα ρῆμα, ἡ φράση θὰ χάσει τὴ γενικότητά της.

6. Ἡ κυριολεξία. Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα διαθέτει μιὰ λέξη γιὰ τὸ κάθε τι. Ἀκόμη κι ἂν φαίνεται ὅτι κάποιες λέξεις σημαίνουν τὸ ἴδιο πρᾶγμα, στὴν πραγματικότητα ὑπάρχουν λεπτὲς νοηματικὲς διαφορές. Γι’ αὐτό, οὐσιαστικῶς, στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα δὲν ὑπάρχουν συνώνυμα. Π.χ. στὴν ἀρχικὴ μορφὴ τῆς γλώσσας μας ὑπῆρχαν τρία ρήματα γιὰ τὸ ἀνακατεύω. Τὸ κεράννυμι (ἀνακατεύω δύο ὑγρὰ καὶ δημιουργῶ μιὰ νέα χημικὴ ἕνωση, π.χ. οἶνος + ὕδωρ κρασί), τὸ μείγνυμι (ρίχνω στὸν ἴδιο τόπο δύο ὑγρὰ σὲ ἀγγεῖο, ἢ δύο στερεὰ στὸ σάκκο), ποὺ ἁπλῶς σημαίνει ἕνωση, καὶ τὸ φύρω (ἀνακατεύω κάτι ξηρὸ μὲ οὐσία ὑγρὴ μὲ ἀποτέλεσμα νὰ λερωθεῖ τὸ στερεὸ ἀπὸ τὸ ὑγρό, ὅπως φύραμα, αἱμόφυρτος).

7. Ἡ δημιουργία συνθέτων καὶ ὁ πολλαπλασιασμὸς τῶν λέξεων, ἔντεχνου λόγου δημιουργία. Ἂν καὶ ὑπάρχουν δεκάδες χιλιάδες λέξεις ἱκανὲς νὰ πιστοποιήσουν τὴν ἰδιότητα αὐτή, μιὰ καὶ μόνο πηγὴ ἀρκεῖ γιὰ νὰ διαπιστώσουμε τὴν ἀλήθεια: Στὴν Ἰλιάδα, (Σ,54) ἡ Θέτις θρηνεῖ γιὰ ὅ,τι θὰ πάθει ὁ γιός της σκοτώνοντας τὸν Ἕκτορα «διὸ καὶ δυσαριστοτόκειαν ἑαυτὴν ὀνομάζει». Ἡ λέξη αὐτὴ ἀπὸ μόνη της εἶναι ἕνα μοιρολόι. Ἀποτελεῖται ἀπὸ τὸ δυσ + ἄριστος + τίκτω καὶ ἡ φράση σημαίνει «ἀλοίμονο σὲ μένα ποὺ γιὰ κακὸ γέννησα τὸν ἄριστο». Ἀκόμη, ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα ἔχει δημιουργήσει καὶ χρησιμοποιεῖ στὸν λόγο τὶς προθέσεις οἱ ὁποῖες, ἀκριβῶς λόγῳ τῆς πολλαπλασιαστικῆς τους ἰδιότητας, ἔχουν ὡς ἀποτέλεσμα νὰ δημιουργοῦνται ἑκατομμύρια λεξιτύπων. Οἱ προθέσεις ἐκφράζουν λεπτότατες ἐννοιολογικὲς ἀποχρώσεις, ὁπότε συντιθέμενες μὲ μία λέξη μᾶς δίνουν μεγάλη ἀκριβολογία.

8. Εἶναι ἡ μητέρα γλῶσσα ποὺ τροφοδότησε τὶς γλῶσσες τοῦ κόσμου. Οἱ ξένες γλῶσσες διαθέτουν καὶ χρησιμοποιοῦν ἕνα πολὺ μεγάλο ποσοστὸ ἑλληνικῶν λέξεων πού, ἂν τὸ ἀφαιρέσουμε, οἱ γλῶσσες αὐτὲς δὲν θὰ μπορέσουν νὰ λειτουργήσουν. Δὲν ὑπάρχει λέξη ἡ ὁποία εἶναι δηλωτικὴ ἔννοιας σκέψεως ἐκφράσεως ἢ ἐπιστήμης ποὺ νὰ μὴν εἶναι ἑλληνική.

9. Ἡ μαθηματικὴ δομή. Περιλαμβάνει τὴν ἀκρίβεια τῆς Γεωμετρίας καὶ τὴν ἀπόλυτη σαφήνεια ποὺ ἀπορρέει ἀπ’ αὐτήν.

10. Ἡ ἑλληνικὴ παγκοσμιότης. Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα εἶναι πλέον γνωστὸ πὼς ἔχει φθάσει στὰ πέρατα τοῦ κόσμου (Χιλή, Βοσκούς, Ἰνδικὸ ὠκεανό, Εἰρηνικὸ ὠκεανό). Σήμερα εἶναι πιὰ γενικὰ παραδεκτὸ ὅτι οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες, ἔχοντας ὡς μόνιμη κοιτίδα τὴν περιοχὴ τοῦ μεσογειακοῦ χώρου, στὴ συνέχεια εἰσέδυσαν σὲ διαφορετικὰ χρονικὰ διαστήματα πρὸς ὅλες τὶς γνωστὲς κατευθύνσεις τοῦ τότε γνωστοῦ κόσμου προσφέροντας ὁτιδήποτε τὸ ἑλληνικό (ἐπιστήμη, γλῶσσα, πολιτισμό) στὶς πρωτόγονες φυλὲς τῶν περιοχῶν αὐτῶν. Ἰδὲ καὶ τὴ μελέτη τοῦ καθηγητοῦ τοῦ πανεπιστημίου τῆς Χαϊδελβέργης Nors S. Jozephson μὲ τίτλο Greek Linguistic Elements in the Polynesian Languages Hellenicum Pacificum (Ἑλληνικὰ Γλωσσικὰ στοιχεῖα στὶς Πολυνησιακὲς Γλῶσσες Ἑλληνικὸς Εἰρηνικός).

11. Ἡ μόνη γλῶσσα ποὺ μπορεῖ νὰ ἀποδώσει κάτι μὲ ἀκριβολογία. Οἱ ξένοι, ὅταν θέλουν νὰ ἀποδώσουν μιὰ εἰδικὴ λέξη σὲ ἐπιστημονικὸ πεδίο, χρησιμοποιοῦν πάντοτε, καὶ μόνο, τὴν ἑλληνική. Π.χ. Ἡ μεγάλη ἑταιρεία ἀθλητικῶν εἰδῶν Nike (Νάϊκι) σημαίνει Νίκη, διότι νίκη στὴν ἑλληνικὴ εἶναι αὐτὴ ποὺ προέρχεται μέσα ἀπὸ τὴν ψυχικὴ δύναμη.

12. Εἶναι ἀπαραίτητη σὲ ὅλους τοὺς λαούς. Ὁ Μάικλ Βέντρις ποὺ ἀποκρυπτογράφησε τὴ Γραμμικὴ γραφὴ Β΄ εἶχε τονίσει τό: «Ἡ ἀρχαία ἑλληνικὴ γλῶσσα ἦτο καὶ εἶναι ἡ ἀνωτέρα ὅλων τῶν παλαιοτέρων καὶ νεωτέρων γλωσσῶν». Ὁ πρόεδρος τῆς ἑταιρείας Η/Υ Apple Τζὼν Σκάλι εἶπε ὅτι: «Ἀποφασίσαμε νὰ προωθήσουμε τὸ πρόγραμμα ἐκμάθησης τῆς ἑλληνικῆς, ἐπειδὴ ἡ κοινωνία μας χρειάζεται ἕνα ἐργαλεῖο ποὺ θὰ τῆς ἐπιτρέψει νὰ ἀναπτύξει τὴ δημιουργικότητά της, νὰ εἰσαγάγει νέες ἰδέες καὶ νὰ τῆς προσφέρει γνώσεις περισσότερες ἀπὸ ὅσες ὁ ἄνθρωπος μποροῦσε ὥς τώρα νὰ ἀνακαλύψει». Οἱ μεγάλες ἑταιρεῖες στὴν Ἀγγλία καὶ στὴν Ἀμερικὴ (Microsoft) προτρέπουν τὰ στελέχη τους νὰ μαθαίνουν ἀρχαῖα ἑλληνικά, ἐπειδὴ διεπίστωσαν ὅτι ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα ἐνισχύει τὴ λογικὴ καὶ τονώνει τὶς ἡγετικὲς ἱκανότητες.

13. Ἡ διαχρονικότης. Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα παρουσιάζει μιὰ μοναδικὴ διαχρονικότητα. Λέξεις καὶ φράσεις ποὺ λέμε σήμερα εἶναι ἴδιες καὶ ἀπαράλλαχτες ἀπὸ τὴν ἀρχαία ἐποχή. Ἐλάχιστα παραδείγματα: Μία χελιδὼν ἔαρ οὐ ποιεῖ (Στοβαῖος)· Ἕνας κοῦκος δὲν φέρνει τὴν ἄνοιξη. Ἡ δὲ χεὶρ τὴν χεῖρα νίζει (Ἐπίχαρμος)· Τὸ ‘να χέρι νίβει τ’ ἄλλο. Τὸν πάθει μαθός (Ἀγαμέμνων)· Ὁ παθὸς μαθός. Μή μοι σύγχοι (Ὅμηρος)· Μὴ με συγχίζεις. Λύεται γούνατα (Ὅμηρος)· Μοῦ λύθηκαν τὰ γόνατα. Ὄρνιθος γάλα (Πλούταρχος)· Τοῦ πουλιοῦ τὸ γάλα. Διαρραγείης (Ἀριστοφάνης)· Νὰ σκάσεις.

14. Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα χρησιμοποιεῖ τὸ διεθνῶς ἀναγνωρισμένο ἀλφάβητο ποὺ εἶναι ἑλληνικὴ ἐπινόηση. Ἡ ἔρευνα ἔχει ἀποδείξει ὅτι τὰ σύμβολα ποὺ ὑποτίθεται ὅτι τὰ δανειστήκαμε ἀπὸ τοὺς  Φοίνικες ὑπῆρχαν στὴν Ἑλλάδα κάποιες χιλιετίες νωρίτερα (ἐπιγραφὴ Δισπηλιοῦ, κεραμικὸ θραῦσμα στὰ Ποῦρα τῶν Β. Σποράδων κ.λπ.). Ὁ καθηγητὴς γλωσσολογίας κ. Μπαμπινιώτης γράφει ἀναφερόμενος στὴ γραφὴ Γραμμικὴ Β΄: «Πρόκειται, δηλαδή, γιὰ ἕνα ἀτελὲς σύστημα γραφῆς τὸ ὁποῖο οἱ Ἕλληνες ἀντικατέστησαν μὲ μιὰ καθαρῶς ἀλφαβητικὴ γραφή, τὸ γνωστὸ καὶ μέχρι σήμερα χρησιμοποιούμενο ἑλληνικὸ ἀλφάβητο, τὸ ὁποῖο οἱ ἴδιοι οἱ Ἕλληνες ἐδημιουργῆσαν ἐπινοήσαντες χωριστὰ γράμματα νὰ δηλώνουν τὰ φωνήεντα καὶ χωριστὰ γράμματα νὰ δηλώνουν τὰ σύμφωνα».

15. Ἡ Δημοκρατικότης. Ἐξ αἰτίας τοῦ ἁπλοῦ φθογγολογικοῦ συστήματος ποὺ χρησιμοποιεῖ, ἡ ἐκμάθηση τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας καθίσταται εὔκολη καὶ στὸν ἁπλὸ ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος μπορεῖ νὰ μάθει νὰ διαβάζει καὶ νὰ γράφει καὶ ἑπομένως νὰ παρακολουθεῖ τὸ πολιτικὸ γίγνεσθαι καὶ νὰ συμμετέχει σ’ αὐτό, πρᾶγμα ποὺ δὲν ἔγινε σὲ λαοὺς μὲ πολύπλοκα γλωσσικὰ συστήματα (Κίνα, Αἴγυπτος). Μόνο στὴν Ἑλλάδα τὸ «Τὶς ἀγορεύειν βούλεται» ἔγινε πράξη καὶ ὁ καθένας χωρὶς νὰ φοβᾶται μποροῦσε νὰ ἐκφράσει τὴ σκέψη του μέσῳ τοῦ μεγαλείου τῆς ἑλληνικῆς λαλιᾶς.

16. Ὁ Συντηρητισμός. Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα δέχτηκε λίγες ἐπιρροὲς παρ’ὅλες τὶς μακροχρόνιες κατακτήσεις τοῦ ἑλληνικοῦ ἐδάφους ἀπὸ διαφόρους κατακτητὲς καὶ πῆρε πολὺ λίγες λέξεις ἀπὸ αὐτοὺς ἐνῷ, ἀντιθέτως τοὺς ἔδωσε πολὺ περισσότερες, ὅπως ἔγραψε ὁ Σεφέρης (Δοκιμές, Τόμος 1ος): «Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα γιὰ καλὸ ἢ γιὰ κακό, εἶναι ἀπὸ τὶς πιὸ συντηρητικὲς γλῶσσες τοῦ κόσμου».

17. Ἡ ἐπιστημονικότητα καὶ ἡ γλωσσικὴ ἀπεικόνιση τοῦ ἀφηρημένου. Ὁ ἀρχαιότερος ἑλληνικὸς φιλοσοφικὸς καὶ ἐπιστημονικὸς ὅρος εἶναι «τὸ ἄπειρον» τοῦ Ἀναξίμανδρου. Ἡ ἀρχαία γλῶσσα ἔδωσε τὸ μέσον τῆς κατασκευῆς. Ἕνα ὁριστικὸ ἄρθρο πρὶν ἀπὸ τὸ ἐπίθετο καὶ ἔχουμε τὴν ἀφηρημένη ἔννοια (τὸ ἄπειρον, τὸ εὐτυχές κ.λπ). Μὲ τὸν ἴδιο τρόπο, οἱ μεταγενέστεροι φιλόσοφοι ἔφτιαξαν καὶ ἄλλα τέτοια ἀφηρημένα οὐσιαστικὰ ὅπως π.χ. τὸ ἀγαθόν. Ἡ κορωνίδα τοῦ ἐπιστημονικοῦ λόγου εἶναι ἡ δημιουργία τῆς ἐπιστημονικῆς ὁρολογίας.

18. Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα εἶναι αὐτόφωτη, αὐτάρκης καὶ πρωτότυπη, διὰ τοῦτο εἶναι καὶ μοναδική. Αὐτόφωτη διότι δημιουργήθηκε ἀπὸ Ἕλληνες, αὐτάρκης διότι περιλαμβάνει εἰδικὲς ἑλληνικὲς λέξεις, γιὰ νὰ δηλώσει ἀκόμη καὶ τὶς ἀπειροελάχιστες διαφορὲς ὁμοειδῶν πραγμάτων καὶ πρωτότυπη διότι ἡ ἀνθρωπότης προστρέχει πάντοτε σ’ αὐτὴν γιὰ ὅποια νέα λέξη χρειασθεῖ νὰ δημιουργηθεῖ.

Του Ἀντώνη Ἀντωνάκου, φιλολόγου, ἱστορικοῦ   dinfo.gr

«Ο Οδυσσέας έφτασε στην Ιθάκη στις 25 Οκτωβρίου 1207 π.Χ.». Ομάδα αστροφυσικών υποστηρίζει ότι ο μυθικός Οδυσσέας υπήρξε και προσδιόρισαν την ημερομηνία που σκότωσε τους μνηστήρες της Πηνελόπης

 Την ημερομηνία κατά την οποία ο μυθικός Οδυσσέας σκότωσε τους μνηστήρες της Πηνελόπης εντόπισε μία ομάδα αστροφυσικών. Σύμφωνα με την Καθημερινή, η νέα αυτή απόπειρα χρονολόγησης των Ομηρικών Επών, συγκρίνει τα φυσικά φαινόμενα που περιγράφονται στα έπη με αστρονομικά φαινόμενα, και ελέγχει την ιστορική αλήθεια της αφήγησης. Αποτέλεσμα, ο εντοπισμός ημερομηνιών για συμβάντα που αποτυπώνονται στα έπη, και μια νέα αντίληψη για την ιστορικότητά τους, η οποία φιλοδοξεί να παρέμβει στο Ομηρικό ζήτημα.
«Πιστεύουμε ότι ο μύθος εξυφαίνεται γύρω από πραγματικά γεγονότα», τονίζει η κ. Παναγιώτα Πρέκα-Παπαδήμα, καθηγήτρια Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Η ίδια μαζί με διεπιστημονική ομάδα, η οποία και έκανε σχετικές δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, πιστεύουν ότι μερικά από τα γεγονότα που περιγράφονται συνέβησαν στ’ αλήθεια και αποδεικνύουν ότι τα φυσικά φαινόμενα που αναφέρονται συμπίπτουν με τον χρόνο της αφήγησής τους.
«Η Πηνελόπη αναγνωρίζει τον Οδυσσέα»
«Ο Οδυσσέας έφτασε στην Ιθάκη στις 25 Οκτωβρίου 1207 π.Χ. Πέντε μέρες αργότερα έγινε έκλειψη ηλίου σε ποσοστό 75%, η οποία σκέπασε το Ιόνιο Πέλαγος και τότε συνέβη και η μνηστηροφονία», λέει η κ. Παπαδήμα, διευκρινίζοντας ότι η πεποίθηση για την αλήθεια του συμβάντος είναι προσωπική. Η έκλειψη ηλίου όπως και μερικά από τα γεγονότα που αναφέρονται αποδείχθηκαν με χάρτες της NASA, οι οποίοι περιγράφουν τα προβλέψιμα φυσικά φαινόμενα από το 4500 π.Χ. έως το 10.000 μ.Χ.
«Από το 1300 π.Χ. ώς το 1130, που είναι τα χρόνια στα οποία τοποθετούνται τα δύο έπη, έγιναν 14 εκλείψεις ηλίου. Ορατές στο Ιόνιο ήταν μόνο πέντε και δύο από αυτές είχαν ποσοστό απόκρυψης του ηλίου 2%, επομένως δεν έγιναν αντιληπτές. Αλλη μία έγινε με τη Δύση του ηλίου, επομένως μας αφορούν μόνο δύο» εξηγεί η κ. Παπαδήμα.
Μια ολική έκλειψη ηλίου έγινε το 1143, δηλαδή πολύ κοντά στην παρακμή των Μυκηναϊκών κέντρων και γι’ αυτό αποκλείσθηκε από τους επιστήμονες. Η δεύτερη όμως έγινε στις 30 Οκτωβρίου του 1207, από τις δυόμισι το μεσημέρι ως τις πέντε και μισή το απόγευμα και αυτή θεωρούν ότι αποτυπώνεται στην Οδύσσεια. Στη ραψωδία Υ, λίγο πριν από το φονικό, ο Όμηρος βάζει τον Θεοκλύμενο τον «θεοδιωματάρη», όπως τον αποκαλεί ο Καζαντζάκης στη μετάφραση, να λέει στους μνηστήρες:
Σαν τι κακό σας δέρνει, δύστυχοι, κι έχουν ζωστεί με νύχτα και οι κεφαλές σας και τα πρόσωπα και χαμηλά τα γόνα; Κι άναψε σύθρηνο, και γέμισαν τα μάγουλά σας δάκρυα, και ραντισμένοι οι τοίχοι μ’ αίματα και τα ώρια μεσοδόκια· ίσκιους πλημμύρισε κι η αυλόπορτα, κι η αυλή πλημμύρισε ίσκιους, που ξεκινούν στα μαύρα Τρίσκοτα να κατεβούν, κι ο γήλιος από τα ουράνια εχάθη, κι άπλωσε βαριά καταχνιά ολούθε
«Πρόκειται για μια περιγραφή της έκλειψης η οποία έκρυβε τα 3/4 του ηλιακού δίσκου» λέει η κ. Παπαδήμα. «Η ημερομηνία της έκλειψης, 30 Οκτωβρίου 1207 π.Χ., είναι σε απόλυτη συμφωνία με τις ομηρικές περιγραφές για τις καιρικές συνθήκες, τη φθινοπωρινή αγροτική ζωή και τη μεσημεριανή ώρα δολοφονίας των μνηστήρων», σύμφωνα με την κ. Παπαδήμα.
Η διεπιστημονική ομάδα που ερευνά τα έπη αποτελείται από τους καθηγητές Σ. Παπαμαρινόπουλο, Π. Πρέκα-Παπαδήμα, επίκουρη καθηγήτρια Αστροφυσικής στο ΕΚΠΑ και τους ερευνητές Π. Αντωνόπουλο, Φυσικό και ερασιτέχνη αστρονόμο, Π. Μητροπέτρο, φιλόλογο και εκπαιδευτικό, Ε. Μητροπέτρου, φιλόλογο και αρχαιολόγο, Α. Τσιρώνη, επίσης φιλόλογο-αρχαιολόγο και Γ. Σαραντίτη, συγγραφέα, ηλεκτρ. μηχανικό. 

Μια μόλυνση κάθε 17 δευτερόλεπτα! Μακάβρια στοχεία για την εξάπλωση του AIDS

Κάθε 17 δευτερόλεπτα ένας άνθρωπος μολύνεται με τον ιό του HIV σε όλο τον κόσμο και από την έναρξη της επιδημίας 35 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν πεθάνει. Το AIDS σε πέντε αριθμούς που έδωσε στη δημοσιότητα η υπηρεσία του ΟΗΕ για την ασθένεια (UNAIDS), με αφορμή την αυριανή παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS αύριο Παρασκευή. 17 δευτερόλεπτα Περίπου 1,8 εκατομμύριο άνθρωποι μολύνθηκαν από τον ιό HIV σε όλο τον κόσμο το 2016. Αυτό σημαίνει ότι κατά μέσο όρο κάθε 17 δευτερόλεπτα καταγράφεται μια νέα μόλυνση ή 5.000 νέες μολύνσεις κάθε ημέρα. Δύο μολύνσεις στις τρεις Στους ενήλικες ο αριθμός των νέων μολύνσεων παγκοσμίως μειώθηκε ελάχιστα τα τελευταία χρόνια: από 1,9 εκατομμύριο το 2010 σε 1,7 εκατομμύριο το 2016. Οι περισσότερες νέες μολύνσεις εξακολουθούν να καταγράφονται στην Αφρική, δηλαδή περίπου δύο στις τρεις. Υποδιπλασιασμός Οι νέες μολύνσεις στα παιδιά μειώθηκαν σημαντικά: από το 2010 έχουν σχεδόν υποδιπλασιαστεί περνώντας από τις 300.000 στις 160.00 το 2016. Η μείωση αυτή οφείλεται στις εκστρατείες ελέγχου των εγκύων στην Αφρική αλλά και από την αντιρετροϊκή θεραπεία που λαμβάνουν ώστε να μην μεταδίδεται η ασθένεια από τις μητέρες στα παιδιά. 36,7 εκατομμύρια 36,7 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν με τον ιό του HIV σε όλο τον κόσμο, σύμφωνα με την τελευταία καταμέτρηση του UNAIDS το 2016. Ο αριθμός αυτός αυξάνεται κάθε χρόνο εξαιτίας του ρυθμού μετάδοσης του ιού, που παραμένει υψηλός, καθώς και εξαιτίας της μεγαλύτερης πρόσβασης σε αντιρετροϊκά φάρμακα στις πιο φτωχές χώρες. 20,9 εκατομμύρια Σήμερα 20,9 εκατομμύρια άνθρωποι –τρεις φορές περισσότεροι από το 2010– έχουν πρόσβαση σε αντιρετροϊκή θεραπεία, η οποία, αν λαμβάνεται τακτικά, εμποδίζει την εμφάνιση του AIDS και μειώνει δραστικά τον κίνδυνο μόλυνσης. Αποτέλεσμα: οι θάνατοι που συνδέονται με το AIDS έχουν μειωθεί κατά σχεδόν 50% από το απόγειό τους το 2005 (1,9 εκατομμύριο θάνατοι), σε ένα εκατομμύριο το 2016. ΑΛΛΑ ΙΑΤΡΙΚΑ ΝΕΑ ΕΔΩ 30/11/2017 11:29 ΑΠΕ-ΜΠΕ- AFP Παρίσι

Πηγή: Μια μόλυνση κάθε 17 δευτερόλεπτα! Μακάβρια στοχεία για την εξάπλωση του AIDS http://mignatiou.com/2017/11/mia-molinsi-kathe-17-defterolepta-makavria-stochia-gia-tin-exaplosi-tou-aids/

Ο φόρος της διαπλοκής

του Σταύρου Λυγερού  – 

Την άνοιξη του 2011 εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες φώναζαν απευθυνόμενοι προς τη Βουλή «κλέφτες, κλέφτες». Το σύνθημα αυτό, ένα από τα κυρίαρχα των Αγανακτισμένων εκείνης της εποχής, δεν αντέχει στην κριτική. Πρώτον, είναι ισοπεδωτικό, επειδή υπάρχουν πολλοί βουλευτές που δεν είναι κλέφτες και λαμόγια. Δεύτερον, είναι απλοϊκό έως και παραπλανητικό, επειδή το δημόσιο χρέος δεν προέκυψε από τις κλεψιές υπουργών και βουλευτών.
Αυτό το σύνθημα, εντούτοις, έθεσε, έστω και στρεβλά, το μείζον πρόβλημα της κλεπτοκρατίας. Είναι αληθές πως δεν είναι κυρίως οι πολιτικοί που επωφελούνται περισσότερο από την κλεπτοκρατία. Ως φορείς της λαϊκής εντολής και ως έχοντες καθήκον την υπεράσπιση του δημόσιου χρήματος και του εθνικού συμφέροντος, όμως, έχουν καταλυτική ευθύνη για την ανάπτυξη και εδραίωση του κλεπτοκρατικού, σπάταλου, ανορθολογικού και παρασιτικού μοντέλου, που οδήγησε την Ελλάδα στον γκρεμό.

Πολιτική και ολιγαρχία του χρήματος

Ιστορικά, η ανάπτυξη της οικονομίας και η δημιουργία μεγάλων επιχειρήσεων περιόρισαν σταδιακά την ισχύ της μέχρι τότε πανίσχυρης πολιτικής εξουσίας. Μπορεί σε ιστορική κλίμακα να ανιχνεύεται ένας ανταγωνισμός ανάμεσα στην πολιτική εξουσία και στην ολιγαρχία του χρήματος, αλλά ο κανόνας είναι ότι οι ισχυροί οικονομικοί παράγοντες ανέπτυσσαν προνομιακές σχέσεις με το εκάστοτε πολιτικό κατεστημένο.
Η πολιτική εξουσία εξασφάλιζε στους κεφαλαιοκράτες επικερδείς συμβάσεις με το δημόσιο, τους διευκόλυνε στις κάθε είδους σχέσεις τους με το κράτος, αλλά και διαμόρφωνε ευνοϊκό γι’ αυτούς περιβάλλον στην αγορά. Από την πλευρά τους, οι κεφαλαιοκράτες ανταπέδιδαν, χρηματοδοτώντας κάτω από το τραπέζι κόμματα και πολιτικούς.
Η δημιουργία των πολυεθνικών εταιρειών και η διεθνοποίηση της οικονομίας έχει σε παγκόσμια κλίμακα διαφοροποιήσει ποιοτικά την ισορροπία στις σχέσεις πολιτικής και οικονομίας υπέρ της δεύτερης. Η ανατροπή, όμως, συντελέστηκε από τη στιγμή που το μεγάλο κεφάλαιο έθεσε υπό τον έλεγχό του τα πανίσχυρα δίκτυα των ΜΜΕ.

Όταν το κεφάλαιο ελέγχει τα ΜΜΕ

Οι ολιγάρχες του χρήματος και των ΜΜΕ είναι σε θέση όχι απλώς να αποσπούν χρυσοφόρες συμβάσεις με το δημόσιο, αλλά ενίοτε και να επιβάλλουν πολιτικές αποφάσεις και να επηρεάζουν καθοριστικά τους πολιτικούς συσχετισμούς. Ελέγχοντας τα ΜΜΕ, μπορούν σε μεγάλο βαθμό να διαμορφώνουν την εικόνα του μέσου πολίτη για τα πολιτικά πράγματα και κατ’ επέκταση να επηρεάζουν την εκλογική συμπεριφορά του.
Ο έλεγχος των ΜΜΕ από το κεφάλαιο συνδέθηκε στην Ελλάδα με τη δημιουργία και κυριαρχία των ιδιωτικών ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, αλλά και με την αγορά μεγάλων εφημερίδων από τους παραδοσιακούς εκδότες τους. Ο έλεγχος των μεγάλων εφημερίδων είχε ως αποτέλεσμα αυτές να μεταλλαχτούν από σχεδόν μονοδιάστατα παραταξιακά έντυπα σε σχετικά αυτόνομες επιχειρήσεις, οι οποίες πουλάνε ένα σύνθετο προϊόν και παίζουν τα δικά τους παιχνίδια.
Οι εφημερίδες δεν εξαρτώνται, όπως στο παρελθόν, αποκλειστικά από τις πωλήσεις. Καθοριστικής σημασίας για την επιβίωσή τους είναι τα έσοδα από τη διαφήμιση. Ας σημειωθεί ότι τα έσοδα αυτά δεν προκύπτουν αποκλειστικά με κριτήρια κυκλοφορίας και κύρους. Ειδικά πριν το Μνημόνιο προέκυπταν και με βάση την επιρροή που οι ιδιοκτήτες ασκούσαν στην κυβέρνηση, η οποία, μέσω των δημόσιων οργανισμών, μοίραζε ένα μεγάλο κομμάτι της διαφημιστικής πίτας.
Οι μιντιάρχες έχουν τη δυνατότητα είτε να προωθούν τα δικά τους επιχειρηματικά συμφέροντα είτε με υψηλό αντάλλαγμα να μεσολαβούν στις κυβερνήσεις και ευρύτερα στην πολιτική ελίτ για την προώθηση των συμφερόντων άλλων μεγάλων οικονομικών παραγόντων, οι οποίοι δεν διαθέτουν αυτόνομη αποφασιστική επιρροή στην πολιτική εξουσία. Παραλλήλως, μεγάλες εταιρείες, που εξαρτώνται κυρίως από τις κρατικές συμβάσεις, προωθούν τα συμφέροντά τους χρηματοδοτώντας συστηματικά κόμματα, πολιτικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες, αλλά και τους «νταβατζήδες» (σύμφωνα με την εύστοχη ρήση του Κώστα Καραμανλή) των ΜΜΕ.
Πρόκειται για τον παράνομο φόρο της διαπλοκής, που ηθικοπολιτικά είχε καταστεί σχεδόν αποδεκτός. Ένα σημαντικό μέρος του, μάλιστα, δεν καταλήγει καν στα κομματικά ταμεία. Χάνεται στη διαδρομή, κάνοντας πλουσιότερα τα κομματικά στελέχη που ασχολούνται με τη συλλογή του “φόρου”. Κανείς δεν είναι ανυποψίαστος.
Είναι ορατό διά γυμνού οφθαλμού ότι τα κόμματα δαπανούν πολύ περισσότερα από τα επίσημα έσοδά τους και απ’ όσα δηλώνουν. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι λειτουργούν σε μεγάλο βαθμό με μαύρο πολιτικό χρήμα, που κατά κανόνα διακινείται με σακούλες. Το πλεονέκτημά τους είναι ότι δεν αφήνουν ίχνη στο τραπεζικό σύστημα.

Οι «ιερές αγελάδες»

Τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας δεν έχουν πραγματοποιήσει ποτέ κάποια σοβαρή έρευνα. Είναι άγραφος αλλά πολύ ισχυρός κανόνας τα οικονομικά των κομμάτων και των πολιτικών να αντιμετωπίζονται από τις ελεγκτικές αρχές σαν ιερές αγελάδες. Υπενθυμίζουμε ότι, ακόμα κι όταν ήρθαν από τη Γερμανία στοιχεία για το σκάνδαλο Siemens, η ελληνική Δικαιοσύνη έδειξε απροθυμία να τα αξιοποιήσει. Το έπραξε όταν, λόγω της μεγάλης δημοσιότητας, δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς.
Το σκάνδαλο της Siemens επιβεβαίωσε αυτά που στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ήταν κοινό μυστικό. Οι μεγάλες επιχειρήσεις που κάνουν δουλειές με το δημόσιο έχουν υφάνει ένα ολόκληρο δίκτυο στο επίπεδο της δημόσιας διοίκησης και των ΔΕΚΟ, με τις οποίες συναλλάσσονται. Είναι κοινό μυστικό ότι ένας μεγάλος αριθμός υπηρεσιακών παραγόντων που εμπλέκονται στις προμήθειες και στις αναθέσεις έργων βρίσκονται στο ανεπίσημο μισθολόγιο μεγάλων εταιρειών, οι οποίες στην κρίσιμη στιγμή ζητούν το αντάλλαγμα.
Στην Ελλάδα έχει αφεθεί χώρος για επιχειρηματικές δραστηριότητες, οι οποίες όχι μόνο απομακρύνονται από την αντίληψη του υγιούς ανταγωνισμού, αλλά προσιδιάζουν περισσότερο σε μια κλεπτοκρατική αντίληψη για το επιχειρείν. Ιδιοποιούνται με νομότυπο τρόπο πλεόνασμα, το οποίο θα μπορούσε να αναβαθμίσει την ποιότητα ζωής των πολιτών.
Το διαπλεκόμενο κεφάλαιο παρακάμπτει τους κανόνες του υγιούς ανταγωνισμού, ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο τη θέση του. Έχοντας με το αζημίωτο εξασφαλίσει υψηλή προστασία, διολισθαίνει πολύ πιο εύκολα στην απληστία, η οποία με τη σειρά της το ωθεί σε τυχοδιωκτικές και αντικοινωνικές πρακτικές.
ΠΗΓΗ https://slpress.gr/idees/o-foros-tis-diaplokis/