Τρίτη 18 Ιουλίου 2017

ΑΝΤΙΑΡΜΑΤΙΚΗ ΑΜΥΝΑ: ΤΟ ΠΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ.





Οι πληροφορίες αυτές επιβεβαιώθηκαν από τη γερμανική εφημερίδα Die Welt επικαλούμενη πηγές της κατασκευάστριας εταιρίας KMW. 

Υπενθυμίζουμε ότι η Τουρκία έχει παραλάβει από τα γερμανικά αποθέματα συνολικά 354 Leopard-2A4 σε δύο διαδοχικές παρτίδες (298 και 56 αντίστοιχα), τα οποία αναβαθμίστηκαν μερικώς από την τουρκική ASELSAN το 2005, χωρίς όμως πρόβλεψη για ενίσχυση της θωράκισης τους με επιπλέον θωράκιση τύπου ERA (Explosive Reactive Armor) για παράδειγμα. Η χρήση των Leopard-2A4 στη Συρία ανέδειξε τις σοβαρές αδυναμίες τους: Τα συγκεκριμένα άρματα μάχης σχεδιάστηκαν για συμβατικές τεθωρακισμένες επιχειρήσεις επί ανοικτού πεδίου και εναντίων εχθρικών αρμάτων μάχης, όχι για ένα μη γραμμικό και ασύμμετρο σε διάταξη πεδίο μάχης, το οποίο εξελίσσεται διαρκώς εντός αστικών περιοχών.

Αυτό δεν σημαίνει ότι τα Leopard-2A4 είναι «άχρηστα». Αυτό σημαίνει ότι ένα άρμα μάχης, το οποίο αναπτύχθηκε το 1985 δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις επιχειρησιακές απαιτήσεις του πεδίου μάχης του 2017! Τότε, το 1985, η έμφαση είχε δοθεί στην ενίσχυση του μπροστινού τόξου του άρματος, με επιπλέον θωράκιση. Ωστόσο οι μαχητές του ISIS φαίνεται ότι κατείχαν το «μυστικό». Γνώριζαν καλά! Ότι τα πλήγματα έπρεπε να γίνουν στα πλευρά ή στο πίσω μέρος του πύργου μάχης, δηλαδή στα ευάλωτα σημεία του Leopard-2A4. Αυτή η γνώση-πληροφορία, σε συνδυασμό με τη χρήση του ικανότατου αντιαρματικού συστήματος Kornet-E και την εμπειρία-πειθαρχία των χειριστών, επέφερα τα πλήγματα. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι χρειάζεται χαλύβδινη ψυχραιμία και πειθαρχεία για να αντιμετωπίσει ένα άρμα μάχης, και μάλιστα από την κοντινή απόσταση που προσβλήθηκαν τα τουρκικά Leopard-2A4. Δεν είναι απλή υπόθεση!

Ένα άλλο δίδαγμα από το πάθημα της Τουρκίας στη Συρία είναι η απειρία του Τουρκικού Στρατού και η εμφανείς έλλειψη ενός ολοκληρωμένου επιχειρησιακού δόγματος χρήσης τεθωρακισμένων δυνάμεων εντός κατοικημένων περιοχών. Η καρατόμηση πολλών έμπειρων στελεχών των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, μετά το πρόσφατο πραξικόπημα έχει πλήξει την εμπειρία των Τούρκων σε σημαντικό βαθμό. Από υπάρχουν σοβαρές καταγγελίες, από δημοσιογράφους της Τουρκίας, ότι η τακτική χρήση των αρμάτων μάχης είναι παιδαριώδης. Για παράδειγμα, ορισμένα M-60T Sabra χτυπήθηκαν ενώ βρίσκονταν ακίνητα σε ανοικτό πεδίο, χωρίς να έχουν λάβει κανένα μέτρο κάλυψης!

ΠΑΡΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΩΣ ΤΟ ΑΡΜΑ ΜΑΧΗΣ LEOPARD 2A4 ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΕ ΠΩΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΑΛΑΙΟ ΑΝΤΙΑΡΜΑΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΦΟΝΙΚΟ.
Ένα ακόμα σφάλμα τακτικής που διέπραξαν και συνεχίζουν να διαπράττουν οι Τούρκοι στη Συρία είναι η έλλειψη επαρκούς αεροπορικής κάλυψης και χρήσης δυνάμεων πεζικού. Οι αεροπορικές επιδρομές στη Συρία γίνονται επιλεκτικά και με τη χρήση μαχητικών αεροσκαφών, όχι επιθετικών ελικοπτέρων από τον φόβο απωλειών. Από την άλλη, επίσης λόγω του φόβου απωλειών, η συμμετοχή του πεζικού είναι περιορισμένος. Τον ρόλο αυτό έχουν αναλάβει συριακές δυνάμεις, φίλα προσκείμενες στην Τουρκία, οι οποίες δεν είναι επαρκώς εκπαιδευμένες, με αποτέλεσμα, πολλές φορές, τα τουρκικά άρματα να είναι αναγκασμένα να μάχονται μόνα τους!

Στο σημερινό πεδίο μάχης οι αρχές που καθορίζουν τον βαθμό επιβιωσιμότητας ενός άρματος μάχης είναι ο μη εντοπισμός του, η μη προσβολή του και η μη διείσδυση της πολεμικής κεφαλής στο εσωτερικό. Προκειμένου να αντιμετωπισθεί η παρουσία προηγμένων συστημάτων ανίχνευσης πολλά νέα τεθωρακισμένα οχήματα και άρματα μάχης ενσωματώνουν χαρακτηριστικά όπως χαμηλή σιλουέτα, πύργο μικρότερων διαστάσεων, λιγότερο θορυβώδεις ερπύστριες, βαφή μείωσης του υπέρυθρου ίχνους κ.ά.

Ωστόσο οι απειλές κατά των τεθωρακισμένων προέρχονται από πολλαπλές πηγές (εχθρικό άρμα μάχης, επιθετικό ελικόπτερο, UAV κ.ά.). Αυτό, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη νέων και ικανότερων αντιαρματικών βλημάτων έχουν καταστήσει την προστασία των τεθωρακισμένων δύσκολη υπόθεση. Μια λύση είναι η ενίσχυση της θωράκισης, αλλά η επιπλέον θωράκιση αυξάνει το βάρος, άρα επηρεάζει την ευκινησία, διότι η επιπλέον θωράκιση, χωρίς την ανάλογη αύξηση της ισχύος του κινητήρα, επιφέρει μείωση της τελικής ταχύτητας, ενώ επηρεάζει και τη λειτουργία του συστήματος πέδησης, δηλαδή την σταθερότητα του οχήματος.

Από την άλλη, οι κατασκευαστές αντιαρματικών συστημάτων, έχοντας ως στόχο την εξουδετέρωση των θωρακίσεων τύπου ERA, σχεδίασαν και ανέπτυξαν βλήματα με διπλή πολεμική κεφαλή (η αρχική κεφαλή απενεργοποιεί την θωράκιση ERA και η δεύτερη πραγματοποιεί την διείσδυση), αλλά και βλήματα κάθετης προσβολής (top attack). Αυτές οι εξελίξεις στην αντιαρματική τεχνολογία οδήγησαν στην ανάπτυξη νέων συστημάτων αυτοπροστασίας. Σε πρώτη φάση υιοθετήθηκε η λύση της εγκατάστασης συστήματος προειδοποίησης επερχόμενου βλήματος με στόχο την έγκαιρη εμπλοκή της απειλής με τον κύριο οπλισμό ή τη δημιουργία προπετάσματος καπνού και την ταχεία αποχώρηση από την περιοχή. Εξέλιξη των συστημάτων αυτών είναι τα ενεργητικά συστήματα αυτοπροστασίας.

Ο ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΚΑΝΕ ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΛΑΘΗ. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΙΤΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΚΟΙΝΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΠΕΖΙΚΟΥ. Παρά την εξέλιξη της τεχνολογία αντιαρματικής προστασία πάντα υπάρχει η πιθανότητα ένα βλήμα να διεισδύσει στο εσωτερικό της καμπίνας. Στην περίπτωση αυτή το τεθωρακισμένο έχει να αντιμετωπίσει έκρηξη και φωτιά. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980 το σύνολο σχεδόν των τεθωρακισμένων διέθεταν σύστημα ανίχνευσης και καταστολής πυρκαγιάς για το διαμέρισμα του κινητήρα. Σήμερα όλα τα σύγχρονα τεθωρακισμένα οχήματα και άρματα μάχης διαθέτουν ολοκληρωμένα συστήματα ανίχνευσης και καταστολής έκρηξης και πυρκαγιάς εγκαταστημένα στην κύρια καμπίνα.

Ο όρος άμεση προστασία αναφέρεται στην επιβίωση του άρματος αφού αυτό έχει δεχθεί προσβολή, ενώ ο όρος έμμεση προστασία αναφέρεται στην αποφυγή της προσβολής. Μέχρι τη δεκαετία του 1970, η ισχύς πυρός και η ευκινησία ήταν οι κύριοι παράγοντες μέτρησης της αποτελεσματικότητας του άρματος. Ο όρος προστασία ήταν ισοδύναμος με την ισχύ της θωράκιση και, αντίστοιχα, η θωράκιση ήταν ισοδύναμη με το πάχος του χάλυβα. Σπονδυλωτή θωράκιση δεν υπήρχε και η αυξανόμενη απειλή έπρεπε να αντιμετωπισθεί με επιπλέον χάλυβα, το βάρος του οποίου περιόριζε την ευκινησία. Για τα σύγχρονα άρματα μάχης σημαντικό ρόλο παίζει η αποφυγή του εντοπισμού και η αποφυγή του πλήγματος. Τα άμεσα πλήγματα που δέχεται ένα τεθωρακισμένο όχημα ή ένα άρμα μάχης διακρίνονται στα καταστροφικά, στα πλήγματα τα οποία ακινητοποιούν το άρμα και στα πλήγματα που έχουν ως αποτέλεσμα την αδυναμία του άρματος να εκτελέσει βολή.

Για την πλήρη καταστροφή ενός τεθωρακισμένου είναι απαραίτητο μετά την πλήρη διάτρηση να υπάρξει παραμένουσα ενέργεια. Έχει υπολογισθεί ότι, για βλήματα κινητικής ενέργειας, απαιτείται, μετά τη διάτρηση, παραμένουσα ενέργεια ίση με 25mm θωράκισης για την πρόκληση απωλειών στο πλήρωμα και 25mm θωράκισης για την πρόκληση της έκρηξης των πυρομαχικών. Για βλήματα χημικής ενέργειας, απαιτείται παραμένουσα ενέργεια ίση με 150-200mm θωράκισης.

Σήμερα δεν υπάρχει άρμα μάχης, το οποίο να προσφέρει 100% προστασία. Ιδιαίτερα για τα άρματα μάχης, η κύρια αιτία καταστροφής τους είναι η έκρηξη των πυρομαχικών. Στα σύγχρονα πυρομαχικά αρμάτων μάχης χρησιμοποιούνται κάλυκες, οι οποίοι είναι λιγότερο επικίνδυνοι από τους μεταλλικούς. Αλλά, εκτός από τα πυρομαχικά και η ανάφλεξη των καυσίμων οδηγεί στην καταστροφή του άρματος. Όμως, η ύπαρξη συστήματος ανίχνευσης και καταστολής πυρκαγιάς και η επιπλέον θωράκιση των ντεπόζιτων μειώνουν, αλλά δεν εξαλείφουν, τον κίνδυνο.

Η προστασία ενός τεθωρακισμένου θα πρέπει να αρχίζει με τη διαδικασία παρεμπόδισης της αναγνώρισης του από τον εχθρό, αφού στόχος που δεν έχει αποκαλυφθεί δεν μπορεί να προσβληθεί. Οι δυνατότητες των σύγχρονων μέσων αναγνώρισης (ραντάρ, συστήματα θερμικής παρατήρησης) καθιστούν τα μέσα φυσικής παραλλαγής μη αποτελεσματικά. Για την παροχή αποτελεσματικής προστασίας από τη θερμική αναγνώριση, με τα σημερινά τεχνολογικά δεδομένα, είναι απαραίτητο η θερμοκρασία των πηγών θερμότητας του τεθωρακισμένου να μειωθεί μέχρι του σημείου ώστε η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ του και του περιβάλλοντος να είναι μικρότερη των 10οC, το φαινόμενο της αποθήκευσης ηλιακής ενέργειας άρα και της αποθήκευσης θερμότητας πρέπει να εξαλειφθεί και, τέλος, το παθητικό ίχνος θα πρέπει να προσαρμοσθεί στο περιβάλλον.

defencenews.gr
http://www.maxhdefence.com/exiomegatauepikh-asigmaphialambdaeia/4451404

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου