Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2016

Σε καιρούς ιστορικής «βίαιας» και υποβολημιαίας αμνησίας υπάρχουν και εκείνοι που επιμένουν…(!)

Στις ημέρες μας όπου όλα δοκιμάζονται σκληρά μέσα από το καμίνι και την λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης και μάλιστα με τον πιο οικτρό και οδυνηρό  τρόπο,  με την μαζική μετακίνηση πληθυσμών από την (νέα)  Μέση Ανατολή, και ειδικώς την Συρία αλλά και από άλλες χώρες της υποσαχάριας  Αφρικής με αποτέλεσμα το μείγμα των νέων αναδυόμενων αμέσως επόμενων  γενεών της Ευρώπης  που φτιάχνεται να θέτει υπό σοβαρή αμφισβήτηση και να απειλεί ευθέως τις ριζωμένες εθνικές κληρονομιές αφενός και αφετέρου η πολιτική και ιστορική απάθεια και λήθη που μαστίζει τον λαό μας, απειλώντας το μέλλον του Ελληνισμού ανά τον κόσμο , εκδηλώσεις ιστορικής μνήμης,  όταν και όποτε αυτές οργανώνονται το λιγότερο είναι η προβολή τους. 
 Το μείζον όμως και το  ουσιώδες, τέτοιων εκδηλώσεων όπως αυτή που οργανώνει  η Μητρόπολη Νέας Ιωνίας και ο νεαρός  Ποιμενάρχης, Μητροπολίτης κ.  Γαβριήλ, που οφείλει κάποιος δημοσιολογών  είναι να τονίσει  το απαράμιλλο  θάρρος των διοργανωτών και εκείνων που αποτελούν την «ψυχή» τέτοιων πνευματικών συνάξεων, καθώς το πρώτο στίγμα και η στοχοποίηση  είναι κάποιος να  χαρακτηριστεί εθνικιστής. Πατριώτης. Έλληνας!

Σήμερα δυστυχώς  θεωρείται  ύβρις και πρόκληση να αποδίδεις τις δέουσες και πρέπουσες  ιστορικές μέσω εκδηλώσεων μνήμης, τιμές, όπως αυτή που οργανώνεται προκειμένου να τιμηθούν οι ρίζες τις συγκεκριμένης Ιεράς Μητροπόλεως.  Εκδηλώσεων   που ευτυχώς  επιχειρούν να αποδώσουν τιμές σε  όλους εκείνους που μαρτύρησαν πριν από εμάς για εμάς τους προηγούμενους αιώνες,  καθώς ο τυφώνας του ψευδό προοδευτισμού με το κάλυμμα και την επικάλυψη άλλοτε της δεξιάς θολοκουλτούρας και άλλοτε, όπως στις ημέρες μας επί  πρώτης μεταπολεμικής αριστερής νόμιμης  ευτυχώς και όχι δια των όπλων και της βίας,  κατ όνομα αριστερής κυβέρνησης,  σαρώνει κυριολεκτικά  τα πάντα μέσα από ένα κινητό και μια συσκευή smart, μιας και στα σχολειά μας πλέον είναι ύβρις να αποδίδουμε τιμές και να μελετάμε την ιστορία των προγόνων μας,  αυτές οι εκδηλώσεις αποτελούν φωταυγείς φάρους στο απέραντο σκοτάδι που μοιάζει να απλώνεται πάνω από την χώρα μας.  
Είναι λοιπόν σημαντικό  να προσπαθήσουμε  με κάθε τρόπο  να παρακολουθήσουμε  την  Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2016 στις 9.00 το βράδυ η μουσικοχορευτική εκδήλωση υπό τον τίτλο «ΜΙΚΡΑΣΙΑ… φεύγαμε και για σένα λέγαμε» θα πραγματοποιηθεί στο αρχαίο θέατρο Ηρώδου του Αττικού, ώστε ιδιαίτερα οι νεότερες γενιές, να γνωρίσουν μέσα από το τραγούδι και τον χορό τον πολιτισμό της Μικράς Ασίας.   Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε σε αυτή την δύσκολη και δυσοίωνη περίοδο. Η εκδήλωση που αποτίει φόρο τιμής τόσο στην Αγιοτόκο Μικρά Ασία, όσο και στους Κτήτορες της νέας εστίας του πολιτισμού της Ιωνίας, τις προσφυγικές περιοχές που περιλαμβάνει η Ιερά Μητρόπολη Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας τον Μητροπολίτη Πατάρων Μελέτιο και τον Παπαϊωακείμ Πεσματζόγλου.  
Επί πλέον, τα στοιχεία μιλάνε για ένα όμορφο παραδοσιακό μεν αλλά με τεχνικά δεδομένα ενός σύγχρονου υπερθεάματος. Λαμβάνουν μέρος σε αυτή την λαμπρή εκδήλωση  150 χορευτές, ηθοποιοί, τραγουδιστές και μουσικοί υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Σοφίας Σπυράτου ταξιδεύουν το κοινό στη Σμύρνη, στην Πόλη, στην Καππαδοκία, στον Πόντο μέσα από παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια. Ένα πολιτισμικό ταξίδι μουσικής και χορού, το οποίο αναδεικνύει ταυτόχρονα τα κείμενα των μεγάλων λογοτεχνών και ποιητών που ανέδειξε αυτός ο τόπος όπως οι: Διδώ Σωτηρίου, Φώτης Κόντογλου, Γιώργος Σεφέρης, Ηλίας Βενέζης και άλλες σημαντικές προσωπικότητες του πολιτισμού μας. 
Νομίζω αξίζει τον κόπο να, αφήσουμε για λίγο την σκληρή καθημερινότητα μας  για να ταξιδέψουμε με την βοήθεια της μουσικής και των κειμένων που έγραψαν ιστορία πρώτα οι συγγραφείς τους και μετά αυτά τα ίδια τα κείμενα που σήμερα ένα – ένα ξηλώνονται από τα διδακτικά εγχειρίδια, ώστε οι επόμενες γενιές να γνωρίζουν μόνον τις βασικές αρχές επιβίωσης τις ανθρώπινης υπόστασης. 
Αλλά χωρίς ιστορία. Χωρίς πολιτισμό. Χωρίς παραδόσεις. Χωρίς ήθη και έθιμα. Χωρίς θρησκεία και Ορθοδοξία! Προ πάντων χωρίς πατρίδα γιατί πατρίδα θα θεωρείται όλη η γη και οι λαοί ένα διαπολιτισμικό  συνονθύλευμα με μια θρησκεία! Μπορούν όμως ένας τέτοιος λαός να επιβιώσει πνευματικά; Ιστορικά; Πολιτισμικά ; λαοί και έθνη όπως το δικό μας που μετρά χιλιάδες χρόνια ιστορία και πολιτισμού   έχουν αποδείξει στην πράξη πως η συνέχεια του έθνους αυτού και της πατρίδας αυτής υπήρξε και θα συνεχίσει να υπάρχει μόνον όταν έχουμε ιστορική και θρησκευτική αναφορά στις ρίζες μας.  
Alex Stefanopoulos

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου